فلاشتریگر رادیویی (بخش اول)
عموم عکاسان حرفهای، یا علاقهمندان جدی عکاسی، دوست دارند که همهی لوازم لازم برای انواع شرایط عکاسی را داشته باشند. این مسئله باعث شده تا دائماً به دنبال خرید لوازم جدید باشند و هرگاه محصول جدیدی معرفی میشود، بیصبرانه انتظار ورود آن به بازار را بکشند. اگر از بیرون به جماعت عکاسان بنگریم، شاید بهنظر برسد که همه فکر میکنند با خرید دوربین یا ابزاری جدید، عکسهای بهتری خواهند گرفت، اما مسئله به این سادگیها نیست. در ادامهی این مطلب به یکی از مواردی که همهی عکاسان به داشتن آن علاقه دارند میپردازیم.
فلاشتریگرها انواع مختلفی دارند که میتوان بهطور کلی آنها را به دو دستهی سیمی و بیسیم تقسیم کرد. مدلهای سیمی انواع محدودی دارند. برخی از آنها بهسادگی یک سیم (سیم سنکرون یا همزمانسازی) هستند. مدلهای پیچیدهتر قابلیت انتقال اطلاعات مربوط به نورسنجی (TTL) را نیز دارند. بحث فلاشتریگرهای سیمی بماند برای زمان دیگری؛ واقعیت این است که با وجود قیمت پایینتر این نوع فلاشتریگرها، اغلب افراد کارکشتهتر و کارآزمودهتر از آنها استفاده میکنند.

فعلاً به بحث فلاشتریگرهای رادیویی میپردازیم. اگر نگاهی به این محصولات در وبسایت ما بیندازید میبینید که قیمت این لوازم تنوع زیادی دارد. علت این مسئله چیست؟ آیا یک فلاشتریگر صدهزارتومانی به اندازهی تفاوت قیمت آن با یک تریگر یک میلیون تومانی تفاوت کارکرد دارد؟ این سؤال را میتوان طور دیگری پرسید: قیمت دوربین 1D X کانن نزدیک به دو برابر مدل 5D Mark III است، حال آیا این دو مدل به همین میزان اختلاف قیمت با یکدیگر تفاوت دارند؟ چهقدر از این تفاوت مربوط به کیفیت تصویر است؟
همانطور که میدانید، تفاوت این دو مدل دوربین، به جز تفاوت محدود (البته اما کاربردی) در کیفیت تصویر، تفاوت در دوام، سرعت کارکرد، سرعت فوکوس، کیفیت ساخت، و ارگونومی است. پاسخ سؤال مربوط به فلاشتریگرهای رادیویی هم چیز مشابهی است. برخی از این محصولات بسیار ساده هستند و مثلاً برای عکاسی پرترهی ساده در آتلیهها گزینههایی عالی محسوب میشوند – هیچ مشکلی هم ندارند. اما برخی دیگر دارای امکانات پیشرفته (مثل استفاده از چندین کانال، گروه، فرکانس، سرعت همزمانسازی بالا و موارد دیگر) هستند.

حالا سؤال اینجاست: هرکدام از این تریگرها به درد چه طیفی از کاربران میخورند؟ در مطلب بعدی با ما همراه باشید.