اگر به گرفتن عکس‌های ماکرو علاقه‌مند هستید و می‌خواهید این زمینه از عکاسی را به طور حرفه‌ای دنبال کنید باید هزینه نسبتاً زیادی را بابت خرید تجهیزات مربوط به آن از فلاش‌های ماکرو گرفته تا لنزهای مخصوص پرداخت کنید. اما برای تجربه کردن عکاسی ماکرو نیازی به این مقدار هزینه کردن نیست و با یک لنز ساده ۵۰ میلی‌متری یا هر لنز دیگری نیز میتوان عکس‌های خیره‌کننده‌ای را از فاصله‌ای نزدیک نسبت به سوژه به ثبت رساند. در ادامه مراحل ساخت لنز ماکرو را به صورت گام به گام بررسی خواهیم کرد.
در ابتدا لازم به ذکر است که در تمامی مراحل با احتیاط کامل با لنز برخورد شود و تا حد امکان از لمس سطوح شیشه‌ای لنز جلوگیری شود تا کیفیت تصویر ثبت شده مطلوب باشد و لنز آسیب به خصوصی نبیند.
برای ساخت یک لنز ماکروی خانگی به یک درپوش مانت لنز، یک استوانه مقوایی و مقداری چسب برق و یک لنز ترجیحاً نرمالِ پرایم نیاز خواهیم داشت. نکته کلیدی در ساخت یک لنز ماکرو، برعکس سوار کردن آن بر روی بدنه دوربین است. اگر با دست این لنز بر عکس بر روی دوربین ثابت نگه داشته شود به صورتی که دهانه ورودی لنز در عقب و در تماس با دهنه اتصال بدنه به لنز قرار گیرد، تمام تصاویر بسیار بزرگ و نزدیک از ویزور مشاهده می‌شود. حتی با قرار دادن یک تیوپ مقوایی بین لنز و بدنه دوربین میتوان به نتایجی جالب و واضح‌تر رسید.
۱ ساخت یک اکستندر
یک استوانه مقوایی را در ابعاد ۱۰ سانتی‌متر می‌بریم. این تیوپ می‌تواند مقوای یک رول آلومینیوم یا رول دستمال کاغذی باشد و البته باید از استحکام و ضخامت بالایی نیز برخوردار باشد. در مرحله بعد باید داخل این استوانه را با کاغذ یا یک پارچه مشکی پوشاند تا از باز‌تاب و بخش نور در امتداد آن جلوگیری شود. سپس باید بر روی درپوش لنز یک دایره به قطر دهانه استوانه بریده شود تا مانند یک مبدل و اتصال دهنده اکستندر به دوربین عمل کند. انتهای استوانه مقوایی را با چسب برق به درپوش محکم متصل می‌کنیم.
۲ لنز را متصل کنید
لنز را برعکس توسط چسب برق به سوی دیگر استوانه متصل می‌کنیم. تنها کار باقی‌مانده این است که این مجموعه را به بدنه دوربین متصل کنید. نکته مهم در مورد لنز این است که باید بازشدگی دیافراگم را در مقدار مورد نظر ثابت نگه داشت. برای این کار در دوربین‌های کانن باید ابتدا دیافراگم را بر روی عدد مورد نظر مثلاً F16 تنظیم کرد و سپس دست را بر روی دکمه پیش نمایش عمق میدان Depth of Field Preview ثابت نگه داشته و لنز را از بدنه جدا کنیم. در لنزهای نیکون یک زبانه کوچک بر روی مانت لنز قرار گرفته است. این زبانه را تا حد ممکن به سمت پایین آورده تا دیافراگم بسته و عمق میدان زیادی را ارائه دهد و سپس آن را با چسپ نواری یا یک آدامس جویده در محل خود ثابت می‌کنیم. تا حد ممکن سعی کنید که دیافراگم را بر روی عدد‌های بالا تنظیم کنید تا به عمق میدان مناسبی در تصویر نهایی رسید.
۳ شروع به عکاسی کنید
تنظیمات دوربین بهتر است که بر روی حالت اولویت دیافراگم قرار گیرد، در این حالت دوربین عدد دیافراگم صفر را نمایش خواهد داد. برای جلوگیری از تاری تصویر و تکان‌های احتمالی توصیه می‌شود که عکس‌ها بر روی سه‌پایه ثبت شوند و شاتر را بر روی سلف تایمر قرار داد. چند عکس به صورت آزمایشی بگیرید و سوژه را جا به‌به جا کنید تا به نتیجه مطلوب برسید.
با توجه به اینکه تمام چسب برق و استوانه مقوایی ممکن است از استحکام بالایی برخوردار نباشند و یا اینکه خیلی اصولی به نظر نمی‌رسند میتوان از اکستندر‌ها و مبدل‌های معکوس کننده‌ای که در بازار موجود است استفاده کنید در این صورت تمام مسائل ایمنی رعایت می‌شود و لنز دچار آسیب نمی‌شود.
در این روشن چون ما در واقع از یک اکستنشن تیوب استفاده کردیم از فواصل نزدیک‌تری میتوان بر روی سوژه فوکوس کرد ولی در کل میتوان با تهیه یک ریورس رینگ با سادگی بیشتری با تکنیک معکوس کردن لنز عکاسی ماکرو کرد. درباره نحوه استفاده از ریورس رینگ می‌توانید مقاله زیر را بخوانید.
سلام من یه لنز ۵۰mm با f1.8 دارم که فوکوس و دیافراگم دستی داره.با رینگ معکوس وصل کردم به دوربین ولی خروجی مناسبی نمیده و وضوح نداره.از همه مهمتر فوکوس درستی نمیکنه.ممنون میشم راهنمایی کنین