آدم‌های کوچک در جاهای بزرگ، نام یک پروژه عکاسی است که Daniel Alford پس از سال‌ها عکاسی منظره، نه به عنوان عکاسی طبیعت، بلکه به عنوان نوعی از عکاسی پرتره، آن را انجام می‌دهد. البته عکس‌های پرتره‌ای که در آن اندازه افراد، خیلی خیلی کوچک‌تر از کادری است که در آن قرار گرفته‌اند. برخلاف عکاسان طبیعت که همیشه سعی دارند از وجود عناصر انسانی در چشم‌اندازی که عکس می‌گیرند جلوگیری کنند، دانیل در عکس‌های منظره‌اش سعی می‌کند تا یک یا چند شخص را در گوشه‌ای از تصویر بگنجاند. او در این عکس‌ها با یک چالش مهم روبرو است.
به گفته خود او، پیدا کردن منظره‌ای زیبا و بکر برای عکاسی تنها بخشی از چالش‌های این پروژه را شامل می‌شود. اما همراه بردن افراد مختلف و امکان ارتباط و تعامل با آن‌ها برای قرارگیری در موقعیت موردنظر، سخت‌ترین مشکل این پروژه است. او برای این تصاویر می‌بایست از لنز‌های بسیار واید استفاده کند و به همین دلیل می‌بایست تا حد ممکن از سوژه فاصله بگیرد. اما ورود عناصر اضافی در کادر واید طبیعی است و دانیل را مجبور می‌کند تا کادر تصاویرش را به طور پیوسته تغییر دهد و طبیعتاً می‌بایست سوژه او نیز در دوردست‌ها، براساس این کادر جدید حرکت کند و جابجا شود.
دانیل آلفورد عکاسی طبیعت را به‌صورت خودآموز یاد گرفته است. می‌توانید کارهای دانیل را روی وب‌سایت شخصی او و همچنین کانال اینستاگرامش دنبال کنید.
