شاید برخی از شما عکس زیر را به خاطر داشته باشید! یکی از معروف ترین تصاویر نشنال جئوگرافی که حدود سه سال پیش توسط عکاسی حرفه ای به نام جورج استین متز گرفته شد. خلق چنین تصویری، مدیون دو سال پاراگلایدر سواری برفراز آفریقا بود. امروزه به لطف پیشرفت های علم رباتیک و تولید دوربین های کوچک با کیفیت بالا، شاید بتوان تصویری به همین جذابیت با هزینه و زحمت به مراتب کمتر ثبت کرد. گویا در لحظات اولیه تولد ژانری جدید در عکاسی هستیم!
عکس برداری هوایی چیز جدیدی نیست. پش از این نیز وجود داشت. همین آقای جورج استین متز بیش از هر چیز به خلق تصاویر هوایی نفس گیرش مشهور است.
اما خوب لیست دردسرهای این کار نیز اصلاً کم نیست: اجاره هواپیما یا هلی کوپتر یا پالاگرایدر، کسب مجوز پرواز از مقامات مسئول که در برخی نواحی غیرممکن است، محدودیت در میزان بار قابل حمل، تیم پشتیبانی زمینی، دستیار پرواز، وضعیت هوا و بسیاری موارد دیگر که حتماً می توانید تصور کنید. به عنوان مثال در مورد همین پروژه آقای استین متز، هزینه روزانه عکاسی با پاراگلایدر بیش از 1000 دلار بوده است و تنها امکان حمل یک بدنه دوربین با یک لنز زوم 105- 24 میلی متر وجود داشته است.
اگرچه از آن زمان زیاد نگذشته است، پیشرفت های فن آوری امکانات جدیدی در اختیار عموم استفاده کنندگان گذاشته است – چیزی که تا پیش از این غیرقابل تصور بود. پرنده هایی نظیر فانتوم و S1000 از شرکت DJI و دوربین هایی به کوچکی و کیفیت بالای گوپرو نمونه ای بازر از این نوع فن آوری ها است. پرنده ها و دوربین های گوپرو دو پدیده جدید در دنیای عکاسی امروز است که دست به دست یکدیگر ژانری نوین در عکاسی را خلق می کنند. هرچه قدر این دو فن آوری بومی تر و در دسترس تر می شوند، خلاقیت بیش تری را جذب می کنند. دوربینی با کیفیت تصاویر هالیوود، زاویه ای هالیوودی را برای تصویربرداری طلب می کند.
در حالی که نسل جدید دوربین های گوپرو با کیفیتی باورنکردنی در شرف ورود به بازار است، خبر از ظهور پرنده هایی هوشمندتر و کارآمدتر – و البته با تنوع بیشتر – نیز شنیده می شود. پرنده S1000 از شرکت DJI آنقدر قدرتمند است که می توان دوربینی به بزرگی و سنگینی Canon 5D Mark III را به همراه سایر متعلقات به خوبی از زمین بلند کند.
در میان این پرنده ها امکان انتخاب بین هواپیما و هلی کوپتر وجود دارد. استفاده از هلی کوپتر برای تصویربرداری هوایی دارای دو مزیت اساسی است: راحتی در کنترل پرنده در آسمان و قابلیت ایستایی در آسمان. اگر خلبان خوبی نیستید و کار شما با کنترل از راه دورهای بی سیم زیاد جالب نیست، انواع دیگری از پرنده ها برای شما موجود است. در پستی که پیش از این در مورد بهترین ماونت های گوپرو ارائه شد، خبر از ساخت پرنده ای داده شد که می تواند به صورت خودکار شما را از آسمان دنبال کند. این پرنده جدید در حقیقت مچ بندی که به دست شما بسته شده است را ردیابی و دنبال می کند. ارزان قیمت بودن دوربین هایی مانند گوپرو (در مقایسه با Canon 5D Mark III) دلٍ خیلی ها را برای به هوا فرستادن آنها نرم کرده است.
پرنده هایی مانند این و هلی کوپترهای فانتوم یاد می گیرند که از کجا بلند شده اند، چه مسیری را باید دنبال کنند، در نقاط تعیین شده به چه مقدار توقف کنند و در صورت از دست رفتن ارتباط بی سیم به کجا باز گردند. سادگی فن آوری های بکار رفته در این پرنده و قابلیت کنترل آنها با تلفن های همراه هوشمند، به محبوبیت آنها افزوده است.
حالا اگر خلاقیت و سایر تکنیک های عکاسی را چاشنی این دو فن‌آوری بکنیم، می توانیم تصاویری مانند آن چه در زیر می بینید را خلق کنیم …
عکاس: Tom Blachford
عکاس: Julieanne Kost
عکاس: Jacquie Kerness
خط اول یک کلمه سال جا افتاده است که لازم است تصحیح شود.
مطلب بسیار عالی بود خصوصا اون چرخ بال که بوسیله کنترل روی مچ دست شما را تعقیب میکند برای کسانی چون من که در کار با این کنترل ها دارای مشکل هستم اساسی بسیار مفید است . سپاس
ممنون. خوشحالم که مورد توجه واقع شد.