خوب، در دو مطلب قبلی کلی مقدمه‌چینی کردم و حالا نزدیک به 6 ماه از زمانی که اولین‌بار این دوربین را برای عکاسی در دست گرفتم می‌گذرد. قصد دارم در این بخش آخر به‌طور خلاصه درباره‌ی نکات مثبت این دوربین و اینکه به‌درد چه کسانی می‌خورد صحبت کنم.
به‌نظر من مهم‌ترین ویژگی دوربین‌ها و به‌طورکلی تجهیزات عکاسی کانن، سازگاری اکثر محصولات اساسی با هم است. نه اینکه دیگر شرکت‌ها محصولاتشان را این‌طور تولید نکنند، اما شخصاً نظام کانن را ترجیح می‌دهم. حالا ارتباط این مسئله با دوربین EOS M چیست؟
اوائل زمان عرضه‌ی این دوربین، بسیاری لنزهای عجیب و غریبی همچون 1200mm f/5.6 را روی آن بستند و ماجراجویی و تفریح کردند! اما نکته‌ی مهمی را باید مدنظر داشت: همه‌ی لنزهای کانن روی این دوربین به‌خوبی کار می‌کنند بدون اینکه «رفتار غریبی» داشته باشند. فلاش‌ها هم همین‌طور. سیستم‌های کنترلی هم (درست مثل لنزها، با استفاده از آداپتوری مطمئن) همچنین. این برای شخص من که چندین سال است از تجهیزات کانن استفاده میکنم موهبتی بزرگ محسوب میشود.
پس یکی از مخاطب‌های اصلی این دوربین کسانی هستند که تجهیزات کانن (خصوصاً لنز) دارند. این دوربین برای این افراد واقعاً کارآمد خواهد بود. کار با آن آسان و بی‌دردسر است، خصوصاً برای کسانی که قبلاً از دوربینهای سری EOS کانن استفاده کرده باشند. به‌قول یکی از نویسندگان وب‌سایت Luminous Landscape، این دوربین برای این افراد مثل یک لایکای کارآمد خواهد بود. اگر از سیستم دیگری استفاده می‌کنید، دور این دوربین را خط بکشید و روی آن ضربدری بزرگ و سرخ. اصلاً سراغش نروید.
حالا تکلیف کسانی که می‌خواهند دوربین جدیدی بخرند و قبلاً تجهیزاتشان ساده بوده یا زیاد نبوده چیست؟ آیا این دوربین به‌درد چنین کسانی می‌خورد؟ باید بگویم که انتخاب بدی نیست، ولی به‌شرطی که حداقل دو لنز موجود برای آن‌را هم تهیه کنید. از آن‌جایی که اکثر کسانی که در عکاسی با دوربینهای دارای حسگر بزرگ‌تر وارد می‌شوند در ابتدا لنزهای متعددی تهیه نمی‌کنند، استفاده از لنز 55 – 18 این دوربین برای مصارف عمومی بسیار توصیه میشود. لنز 22 میلیمتر هم که واقعاً حرف ندارد این ترکیب باعث میشود بتوانید در مجموع عکس‌هایی بگیرید که از نظر کیفیت بسیار بهتر از عکسهای تلفن همراه هوشمند یا دوربین دیجیتال کامپکت شما هستند.
عکاسان خیابان و مستندنگار نیز می‌توانند از این دوربین استفاده‌های زیادی ببرند. البته بهتر است یک لنز 200 – 70 روی آن نصب نکنند، چون این‌طوری جلب توجه حتی از دوربین اس‌ال‌آر هم بیشتر میشود. باتری اضافی هم یادتان نرود وگرنه تا ظهر یا حداکثر اوایل بعدازظهر بیشتر دوام نمی‌آورید. اگر مستندنگار هستید، پیشنهاد میکنم از لنزهای واید کانن روی این لنز (با مبدل مربوطه) استفاده کنید. نتیجه بسیار عالی میشود.
سپاس از ادامه این بحث و به سرانجام رساندن آن . جثه کوچک آن برای لنزهای دیگر کنون غیر از لنز های ارایه شده این نمونه بسیار نازیبا و جلب توجه کننده میشود! از طرفی هم باطری کم قدرت آن جای مانور را کلا برای کار با این دوربین میگیرد. به نظر نمیرسد عکاسان حرفه ای به آن رو بیاورند!
حرف شما کاملاً درست است. اما با توجه به سبک عکاسی‌ام، در نهایت این دوربین را خریدم و به‌طور روزمره از آن استفاده میکنم، نه به‌خاطر اینکه دوربینی عالی است، بلکه به‌خاطر اینکه تاحد زیادی نیازهای روزمره‌ی مرا برطرف می‌کند و گزینه‌ی بهتری هم (بدون سرمایه‌گزاری در یک سیستم دیگر) سراغ ندارم. توصیه‌ی شخصی من به طرفداران دوربینهای بدون آینه فوجی‌فیلم و الیمپوس (برای عکاسی) و پاناسونیک (برای فیلم‌برداری) است.
خوب دقیقا برای همین توصیه های شماست که تعجب میکنم با همه دلیلی که ارایه کردید … داشتن تجهیزات کنون ! به نظرم نباید از فوجی غافل میشدید … من که تا الان خیلی برای نخریدنش مبارزه کرده ام ولی میدانم که یکی از انتخاب های عالی من در آینده نزدیک است!
فووووووووووووجی؟؟؟
کدوم فوجی؟
آخر تکنولوژی فوجیFinepix HS50 ست که با وزنی بیش از کانن 6D فول فریم ، دارای سنسور 1/2 اینچیه .
اگه بخوام با EOS M مقایسه بکنم میگم EOS M با سنسور APS-C خودش مثل اتومبیل سواریه دونفره ی کوپه ایه با موتور 6 سیلندر و فوجی با سنسوری در حد دوربینهای کامپکت ، اوتمبیل شاسی بلندیه بدون موتور که یه قاطر داره اون رو میکشه!
فکر میکنم منظور آقای نفیسی دوربینهای بدون‌آینه‌ی فوجی‌فیلم مثل X-E1 است.
اون سری هم که فقط برای کلاس گذاشتن تو مهمونی ها ساخته شده .
دوربینی که تبلیغش رو بجای مجلات عکاسی ، تو مجلات مد چاپ بکنن فاتحه اش خوندس .
گرچه سنسورش بزرگتره اما عکسهای خاصی نمیگیره و فیلمبرداریش هم که افتضاح و در حد موبایله .
اصلاً و ابداً با EOS M قابل مقایسه نیست .
دوربین های بدون آیننه فوجی سری حداقل Xpro1 رو یک امتحان بکنید
من مدتهاست مطالب مربوط به این دوربین در سایتهای داخلی و خارجی رو تعقیب میکنم .
.
خلاصه یافته های من :
این دوربین با 2 لنز کیت نسبتاً باکیفیت و یک باتری اضافی (که حتماً باید خرید) و فیلترهای UV محافظ برای لنزهاش ، در مجموع قیمتی زیر 2 تومن و کمتر از بدنه ی خالی اکثر دوربینهای DSLR مبتدی که سنسورشون مشابه اونه و عکس و فیلمی مشابه اونها میگریه ، داره!
.
در مورد تبدیل مخصوص لنزهای دیگه ی کانن هم بگذاریدش برای موقعی که لنز جدید خریدید بگیریدش . که اونهم با زیر 200 تومن و خرید تبدیل فاقد اتوفوکوس قابل حله (اگه اتوفوکوس هم میخواین تبدیل 350 تومنی باید بگیرید)
.
اما نکته منحصربفرد EOS M اینه :
این دوربین بیشتر بدرد کسانی میخوره که عکاسی براشون جدیه! کسانی که قطعاً در آینده میرن دنبال دوربین DSLR
و معمولاً از ابتدا DSLR های ارزون میخرن ، و وقتی DSLR جدید و رده بالاترشون رو خریدن ، بدنه قدیمی و مبتدی شون رو با کلی ضرر و افسوس میفروشن . . .
اما EOS M گرچه بسیاری از قابلیتهای DSLR ها رو نداره ، اما ظاهر کامپکت در کنار سنسور بزرگش باعث میشه بعد از خرید DSLR هم دلیلی برای فروشش نداشته باشد و این یعنی یک خرید مطمئن .
ضمن اینکه شما رو با کارکرد و منوهای سری EOS کانن آشنا میکنه و با لنزهایی که در آینده و برای DSLR خواهید خرید هم سازگاری داره . . .
مدتیه که بین این مدل و 600D نمی‌تونم تصمیم بگیرم. در حالی که پک کامل این دوربین شامل دو لنز، فلش و آداپتور لنز هم‌قیمت 600Dـه ولی ظاهر و اندازه‌اش اصلاً راضیم نمی‌کنه! از بحث کیفیت سنسور که بگذریم، نداشتن viewfinder یه جورایی اذیت میکنه. شاید این مقایسه مضحک باشه ولی شخصاً ظاهر دوربین هم برام مهمه، و EOS M خیلی خیلی شبیه مدل‌های کامپکت کنونه (که البته ماهیت بدون‌آینه‌ها همینه).
دنبال یه دلیل محکم می‌گردم تا M رو به 600D ترجیح بدم. ممنون میشم شما که تجربه‌ی کار با این دوربین و دی‌اس‌ال‌آرها رو داشتین راهنمایی کنین.
سؤال بسیار خوبی‌ست که بسیاری دیگر هم می‌پرسند. ممنون.
واقعیت این است که شما اگر دوربین ۶۰۰دی را تهیه کنید، بعید است لنزهای بسیاری برای آن بخرید، چرا که اگر چنین هدفی در آینده‌ی نزدیک داشتید، بودجه‌تان را در دوربینی گران‌تر سرمایه‌گذاری می‌کردید. همچنین ممکن است با توجه به جو فعلی دنیای عکاسی و خطری که دوربینهای کانن و نیکون را تهدید می‌کند (خطر فوجی‌فیلم، پاناسونیک، سامسونگ و …) به شک افتاده باشید که نکند خرید یک اس‌ال‌آر رده‌بالا سرمایه‌گذاری‌ای نامطمئن باشد. در هر صورت به شما توصیه میکنم که EOS M را با همه‌ی کاستی‌هایش تهیه کنید – البته کیت کاملی که فعلاً در بازار ایران پیدا میشود. لنز ۵۵ – ۱۸ این کیت از لنز ۵۵ – ۱۸ که با دوربینهای اس‌ال‌آر کانن ارائه میشود کمی باکیفیت‌تر و خوش‌ساخت‌تر است. لنز ۲۲ واقعاً شاهکار است. لنزهای دیگری هم برای این دوربین هست که در ایران نایاب‌اند، مثل ۲۰ -۱۱ و ۲۰۰ – ۵۵ (که البته قیمت‌شان زیاد هم ارزان نیست) – اما به‌هرحال با داشتن آداپتور لنزهای معمول کانن در کیت EOS M، خرید لنزهای معمول کانن سرمایه‌گذاری‌ای بد محسوب نمی‌شود. نکته‌ی دیگر اینکه نمایشگر EOS M بسیار بزرگ و شفاف است، با آن مشکل زیادی نخواهید داشت. جای چشمی اپتیکی را نمی‌گیرد، اما در حد خودش بسیار خوب است. کارکرد لمسی با آن هم بسیار لذت‌بخش است.
از همه‌ی این‌ها که بگذریم، باید بگویم که قیمت اولیه‌ی EOS M بسیار بالا بود اما امروز یکی از ارزان‌قیمت‌ترین دوربین‌ها با قابلیت تعویض لنز است. بر همین اساس، سرمایه‌گذاری خوبی نیست چرا که بعدها اگر بخواهید آن‌را بفروشید ضرر می‌کنید. اما در عین حال قیمت آن اینقدر پایین است که شاید قیمت فروش آن در آینده آن‌قدرها هم موجب ناراحتی نشود.
امیدوارم توانسته باشم کمکی بکنم.
واقعاً ممنون از پاسخ کاملتون. در مورد لنزهای ۶۰۰دی، من درنظر داشتم دو لنز ۵۵-۲۵۰ و ۵۰میلیمتر ۱.۸ رو تهیه کنم بعد از خرید دوربین. شخصاً ترجیح میدم روی لنز سرمایه‌گذاری کنم تا بدنه.
اما همونطور که گفتم، ظاهر دوربین هم برام خیلی مهمه. درسته در نهایت کیفیت عکس مهم‌ترین عامل انتخاب دوربینه، ولی هنوز نتونستم اون ظاهر و شاید ابهت(!) دی‌اس‌ال‌آرها رو به بدون‌آینه‌ها ترجیح بدم. اینم شاید به خاطر آماتور بودنم باشه.
باز هم ممنون از راهنمایی‌تون.
انتخاب‌هایتان، انتخاب‌های خوبی هستند. در ضمن حرف شما مبنی بر جذابیت اس‌ال‌آرها صحیح است و واقعاً بحث آماتور و حرفه‌ای نیست. امیدوارم هر دوربینی تهیه کردید، عکسهای خوبی بگیرید.
با سلام
لطفا راهنمایی کنید. برای من که canon 60D دارم به عنوان یک دوربین سبکتر کدام گزینه مناسبتر است
– G1X
-eos M
-Fujifilm X-A1
– canon s120
البته من به شخصه G1X را بیشتر می پسندم . ولی مایلم راهنمایی شما را هم داشته باشم.
با تشکر فراوان
سلام، بله G1X گزینه‌ای خوب است. همچنین می‌توانید به Pentax MX-1 هم فکر کنید.