تأثیر آلودگی نوری در عکاسی از آسمان شب به روایت تصویر

شهرهای بزرگ و شلوغ اکثراً هوایی آلوده داشته و آلودگی صوتی بسیار زیادی هم دارند. اکثر ساکنین چنین شهرهایی به‌خوبی تأثیر این آلودگی‌ها را در زندگی روزمره‌ی خود حس می‌کنند. ولی نوع دیگری از آلودگی نیز وجود دارد که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد: آلودگی نوری.

بیشتر منجمین آماتور و عکاسان نجومی به‌خوبی از این موضوع آگاه هستند که آلودگی نوری شهرها اجازه‌ نمی‌دهد بیشتر اجرام آسمانی را مشاهده یا ثبت کنید. ولی ممکن است برخی از افرادی که به رصد ستارگان یا عکاسی از آسمان شب علاقه دارند متوجه نباشند که این آلودگی نوری چه تأثیری دارد.

اگر به دنبال عکاسی از آسمان شب هستید، تجهیزاتی مانند سه‌پایه و ریموت دوربین از لوازم ابتدایی هستند که به آن‌ها نیاز خواهید داشت، ولی مهم‌ترین کار این است که از آلودگی نوری شهرهای بزرگ دور شوید.

Sriram Murali که در ساخت ویدیوهای تایم‌لپس از آسمان شب تخصص دارد، اخیراً ویدیویی ساخته است به نام Lost in Light II. به لطف عکس‌هایی که او از آسمان شهرها تا مکان‌های دورافتاده‌ی کاملاً تاریک گرفته است می‌توان به‌خوبی تفاوتی را که آلودگی نوری ایجاد می‌کند مشاهده کرد.

او برای این کار صورت فلکی جبار (شکارچی) را مرکز توجه قرار داده است و در مکان‌های مختلفی از آلودگی نوری سطح ۸ (شهرهای بزرگ) تا آلودگی نوری سطح ۱ (آلودگی نوری نزدیک به صفر) اقدام به عکاسی کرده است.

صورت فلکی جبار را می‌توانید از روی سه ستاره‌ی نزدیک به هم که در یک خط قرار گرفته‌اند تشخیص دهید. این سه ستاره کمربند صورت فلکی جبار را شکل می‌دهند و در طول زمستان در تمامی نیمکره‌ی شمالی و حتی در شهرهای بزرگ نیز قابل دیدن هستند؛ بنابراین می‌توانند معیار خوبی برای سنجش میزان آلودگی نوری باشند.

در ادامه می‌توانید تأثیر سطوح مختلف آلودگی نوری در عکاسی شبانه را به‌خوبی مشاهده کنید:

سطح ۸: آسمان کلان‌شهر

سطح ۷: مناطق میان شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک

سطح ۶: آسمان روشن حاشیه‌ی شهرها

سطح ۵: آسمان حاشیه‌ی شهر

سطح ۴: آسمان بین حاشیه‌ی شهر و مناطق روستایی

سطح ۳: آسمان مناطق روستایی

سطح ۲: آسمانی بسیار تاریک و مناسب برای عکاسی

سطح ۱: آسمانی با آلودگی نوری نزدیک به صفر و ایدئال برای عکاسی