اگر از یک عکاس حرفه‌ای یا یک متخصص نورپردازی سؤال کنید که بهترین نور برای عکاسی چه نوری است بدون شک به نور طبیعی روز اشاره می‌کند و احتمالاً می‌گوید که زیبا‌ترین عکس‌ها با نور روز گرفته شده‌اند. حتی رامبرانت، نقاش معروف هلندی نیز در نقاشی‌هایش نور طبیعی روز را به گونه‌ای بر روی سوژه‌های خود می‌تاباند که بیشترین تأثیرگذاری را از لحاظ زیباییشناسی داشته باشند. اما برای ثبت تصاویر به خصوص پرتر‌ه‌های خارق‌العاده و تأثیرگذار که با نور روز گرفته شده‌اند، چه نکاتی را باید رعایت کرد و اساساً چه می‌شود که یک عکس‌های پرتره با نور روز گاهی تا این اندازه خیره‌کننده می‌شوند. در ادامه سعی شده است تا با برشمردن ۱۰ راهکار، به یک نتیجه مطلوب در عکاسی پرتره با نور طبیعی رسید؛ بنابراین اگر شما نیز قصد دارید تا با کمک نور روز عکس‌های پرتره جذابی خلق کنید، با ما همراه باشید.
۱. هدفتان از گرفتن عکس پرتره چیست؟
حتی قبل از اینکه تصمیم گرفته شود که با چه دوربینی می‌خواهید عکس پرتره بگیرید، باید مشخص شود که عکس پرتره برای چه کاری گرفته می‌شود و آیا در کل هدفی را برای گرفتن این عکس‌ها دنبال می‌کنید یا خیر؟
یک عکس پرتره می‌تواند یک کلوزآپ ساده از یک بازیگر معروف و یا یک تصویر ساده خانوادگی یا تصویری از یک مدل باشد. بنابراین استایل و نوع پرتره به کاربردی که برای آن تعریف می‌کنید بستگی دارد. انتخاب محل عکس‌برداری، به همره داشتن لباس‌های اضافی، گریم کردن سوژه و یا مسائل فنی از قبیل زاویه دید دوربین و عمق میدان، همه و همه بسته به موضوع عکس پرتره می‌تواند تغیر کند.
۲. انتخاب مکان مناسب
بعد از مشخص شدن هدف عکس‌برداری، انتخاب لوکیشن بسیار ساده می‌شود؛ بنابراین باید توجه شود که چه مکانی برای گرفتن عکس پرتره مناسب است. به عنوان مثال می‌توان مدل را در طبیعت و در کنار درخت و رودخانه قرار داد تا حس سرزندگی القا شود.
لوکیشن یکی از تأثیرگذارترین پارامتر‌ها در تعریف و القای فضای درون عکس است. اگر از مدل خود در یک پیاده‌روی شلوغ عکس بگیرید طبیعتاً حس متفاوتی را نسبت به زمانی القاء می‌کند که از او در یک اتاق با فضای خالی عکس گرفته شود. اگر در اتاق و با استفاده از نور عبوری از پنجره عکاسی می‌کنید، اندازه اتاق و بزرگی و تعداد پنجره‌ها تأثیر به سزایی بر نتیجه نهایی خواهند گذاشت.
۳. کیفیت نور محیط را بسنجید
اگر قصد دارید در لوکیشن‌های باز به عکاسی بپردازید، زمان رابطه مستقیمی بر روی اثرگذاری نور خورشید بر سوژه دارد و با توجه به اینکه در چه ساعتی از روز عکس گرفته می‌شود، نور و سایه شکل‌گرفته بر روی سوژه نیز کاملاً تغییر می‌کند. با توجه به اینکه نور خورشید در میانه یک روز آفتابی از بیشترین کنتراست برخوردار است، کنترل سایه روشن تصویر مشکل بوده و احتمال اینکه جزئیات یکی از نواحی سایه و یا روشن تصویر هنگام ثبت عکس از بین رود بسیار زیاد است؛ از این رو توصیه می‌شود که این زمان را برای عکاسی پرتره انتخاب نکنید. البته اگر هوا ابری باشد، خود ابر مانند یک دیفیوزر بزرگ نور خورشید را پخش کرده و سایه‌های نرم و ملایمی ایجاد می‌کند؛ بنابراین در روز‌های ابری می‌توان هنگام ظهر نیز به عکاسی پرداخت و به نتیجه مطلوبی رسید. هنگام غروب یا طلوع خورشید نیز می‌توان عکس‌های دراماتیکی را از مدل خود خلق کرد.
برای عکاسی در لوکیشن‌های سرپوشیده باید توجه داشت که در چه زمانی بیشترین نور ممکن وارد اتاق می‌شود. حتی می‌توان با یک سری مقوا نور پنجره را هدایت کرد و با تغییر اندازه نور ورودی کیفیت آن را تغییر داد. هر چه ابعاد پنجره‌ای که نور از آن وارد می‌شود کوچک‌تر باشد سایه‌ها تند‌تر می‌شوند و به سیاهی می‌زنند و در مقابل اگر ابعاد دریچه نور ورودی بزرگ باشد سایه‌های نرم‌تر و ملایم‌تری را خواهیم داشت. در ضمن فاصله مدل از پنجره نیز پارامتر بسیار تأثیرگذاری بر سایه روشن ایجاد شده بر روی سوژه است. اگر می‌خواهید نور به صورت یکنواختی صورت مدل را روشن کند باید او را در موقعیتی دور‌تر از پنجره قرار داد. به همین ترتیب اگر می‌خواهید به نوری برسید که از یک سمت صورت به سمت دیگر با افتی شدید همراه باشد، باید به پنجره یا منبع نور نزدیک شود.
۴. انتخاب بهترین زاویه و موقعیت
یکی از مزایای عکاسی در استودیو و با نور مصنوعی این است که بسته به چهره مدل و رسیدن به نور دلخواه می‌توان مقدار نور‌ها و موقعیت آنها را تغییر داد. این آزادی عمل طبعاً در عکاسی با نور طبیعی وجود ندارد؛ بنابراین این کاملاً به عکاس بستگی دارد تا بهترین استفاده و بیشترین بهره را از نور طبیعی ببرد. در محیط‌های خارجی باید مناسب‌ترین موقعیت برای قرارگیری مدل شناسایی شود و با توجه به زاویه‌ای که خورشید نور را می‌تاباند موقعیت دوربین را مشخص کرد. نکته مهم این است که مدل نباید به خورشید به طور مستقیم نگاه کند و یا صورتش کاملا روبه‌روی خورشید قرار گیرد. برای رسیدن به بهترین نتیجه، از مدل بخواهید کمی بچرخد تا نور خورشید در موقعیت‌های مختلف نسبت به صورت او قرار گیرد و آنگاه اقدام به گرفتن عکس کنید. سپس با مرور تصاویر بهترین زاویه ممکن را برای عکاسی انتخاب کنید.
۵. بیشترین بهره را از نور ببرید
تکنیک‌هایی وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توان از نور طبیعی روز بهره بیشتری را برد. هنگام استفاده از نور روز برای عکاسی، به همراه داشتن یک رفلکتور می‌تواند برای کنترل نور و روشن کردن سایه‌های تصویر بسیار کارآمد باشد. به عنوان مثال هنگام عکاسی از یک مدل در یک روز آفتابی می‌توان سوژه را در موقعیتی قرار دارد تا نور خورشید از پشت سر به او بتابد تا لبه‌های تصویر درخشان شود و با کمک رفلکتور، بخشی از صورت را که ضد نور شده است، روشن کرد. به علاوه هنگامی که نور خورشید بسیار شدید و تند است و نمی‌‌توان به نتیجه مطلوب رسید، می‌توان مدل را در سایه، مثلاً زیر یک درخت قرار داد تا نور کنترل‌پذیرتر شود. ولی گاه پیش می‌آید که وجود سایه‌های تند بر روی صورت بسیار مدل را جذاب‌تر نشان می‌دهد. برای این کار باید نور به یک طرف مدل تابیده شود تا طرف دیگر در قسمت سایه قرار گیرد.
۶. استفاده از نور پنجره
به کار گرفتن نوری که از میان پنجره عبور می‌کند و اتاق را روشن می‌کند، به عنوان نور اصلی نورپردازی، یک تکنیک محبوب بین عکاسان است که می‌تواند به خلق پرتره‌هایی بسیار دراماتیک و جالبی منجر شود. قانون اصلی در این تکنیک آن است که هر چه مدل به پنجره نزدیک‌تر شود نور تابیده شده بر او پرکنتراست تر است و سایه‌های تند‌تری را ایجاد می‌کند.
نور طبیعی که از پنجره می‌تابد خود مانند یک منبع نور مستقل عمل می‌کند و کنترل آن بسیار راحت‌تر است. می‌توان قسمت‌هایی از پنجره را پوشاند تا از تابیده شدن نور به قسمت‌های ناخواسته جلوگیری شود و یا اگر میزان نور ورودی بیش از حد است می‌توان از یک پرده نازک استفاده کرد تا مقداری از نور ورودی جذب شود.
۷. قرار دادن دوربین بر روی تنظیمات مناسب
برای رسیدن به نتیجه‌ای مطلوب در عکاسی پرتره چند تکنیک فنی وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد. اولین نکته هنگام گرفتن عکس این است که بر روی چشم مدل فوکوس شود چرا که هنگام مشاهده تصویر پرتره اولین بخشی از تصویر که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند، چشم مدل است. اگر به سیستم فوکوس خودکار دوربین اعتماد ندارید، آن را به صورت دستی انجام دهید. البته طوری باید از چشم سوژه عکاسی شود که پلک بالا و پایین، دایره مردمک چشم را قطع کند و دو مثلث سفید در دو طرف مردمک ایجاد شود. همچنین بهترین لنز برای گرفتن پرتره، لنز‌هایی با فاصله کانونی ۷۰ تا ۱۳۵ میلی‌متر است. به علاوه توصیه می‌شود تا از عدد دیافراگم‌های پایین استفاده شود تا سوژه از پس‌زمینه خود جدا شود و جزئیات پس‌زمینه باعث جلب توجه نشود. به علاوه حساسیت ایزو نیز بهتر است عددی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ باشد تا تصویر ثبت شده از کمترین نویز برخوردار باشد.
۸. با مدل خود ارتباط برقرار کنید
یکی از کلیدی‌ترین کا‌رها که در عکاسی پرتره بر نتیجه کار بسیار تأثیر می‌گذارد، ارتباط و مکالمه با مدل است. در مورد ایده‌های خود و حالت قرار گیری مدل، با او صحبت کنید. مدل باید با دوربین احساس راحتی کند تا بتوان از او یک عکس پرتره خوب گرفت.
۹. نوع نور
نوع نور بسته به اینکه خورشید در چه موقعیتی در آسمان قرار گرفته کاملا متغیر است. کیفیت و حرارت رنگ نور با توجه به اینکه چه ساعتی از روز و چه فصلی را پشت سر می‌گذاریم، تغییر می‌کند؛ بنابراین همیشه باید نیم‌نگاهی به تنظیم وایت بالانس تصویر داشت. در ضمن توصیه می‌شود که همیشه با فرمت Raw عکاسی کنید تا در صورت خطا در تنظیم سفیدی تصویر بتوان در مرحله ادیت آن را اصلاح کرد.
۱۰. خودتان دست به کار شوید
مواردی که در بالا به آن اشاره شده است تنها پیشنهاد‌هایی برای رسیدن به نتیجه‌ای بهتر در عکاسی پرتره هستند و برای مسلط شدن به این اصول باید خود دست به دوربین شوید تا به تمامی فنون عکاسی پرتره مسلط شوید.
ممنون جناب حسینی
عالی بود
بهتر بود از عکسهایی با پوشش بهتر استفاده میشد