مستند نگاری به سبک عباس، مروری بر فعالیت ۵۰ ساله عباس عطار

4 4,347

عباس را عکاس عکاسان نامیده‌اند. عکس‌های عباس، که از ۱۹۸۰ از اعضای «مگنوم»، معتبرترین آژانس عکاسی جهان بوده، در هزاران مجله در سراسر دنیا به چاپ رسیده‌اند. عکس‌های او از جنگ ایرلند شمالی در اواخر سال‌های دهه ۱۹۶۰، عکس‌های او از پشت صحنه مسابقه معروف «غرش در جنگل»میان محمد‌علی کلی و جورج فورمن در سال ۱۹۷۴، پژوهش‌های او در باب اسلام و مسیحیت، و نیز عکس‌های او از مبارزات ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی از زمره مشهورترین و تحسین برانگیزترین عکس‌های قرن بیستم محسوب می‌شوند. با این حال، عکس‌های عباس از ایرانِ دوران انقلاب به نوعی، فراسوی کارهای دیگر او قرار می‌گیرند. عباس ایرانی است. عباس می‌گوید «رابطه‌ای حرفه‌ای با خداوند دارد. هیچ‌کدام در کار همدیگر دخالت نمی‌کنیم.» عباس تا ۱۹۷۰ به ایران برنگشت. این تنها چیزی است که از زندگی شخصی او می‌دانیم؛ همین و بس. او تنها از ما می‌خواهد عکس‌هایش را ببینیم، و تنهایش بگذاریم. حتی نمی‌خواهد نام خانوداگی‌‌اش را صدا بزنیم، همان «عباس» کافی است.

عباس عطار
به دلیل کمبود جا در مدارس اهدایی ژاپن در روستا، کلاس‌ها در فضای باز برگزار می‌شود. تارا خیل، افغانستان.
عباس عطار
سرهنگ مالان، مدیر دانشکده پلیس سیاه‌پوستان، به همراه دانشجویان خود. هامانسکرال، آفریقای جنوبی، ۱۹۷۸.

یک عکاس آنقدر در دنیای عکس‌های خود غوطه‌ور است که از خود خبری ندارد.

عباس عطار
خانواده در حال سوگواری برای پسری است که در تصادف کشته شده‌است. کریل، چیهواهوا، مکزیک، ۱۹۸۵.
عباس عطار
معبد می-جی شینتو. یک زوج، با پوشش سنتی، در حال گرفتن عکس قبل از مراسم ازدواجشان هستند. توکیو، ژاپن.

شهرت عباس عطار به حدی است که امروز در دنیا با نام کوچکش شناخته می‌شود. کافی است نام او را در گوگل جست‌ و جو کنید. آنجا است که می‌بینید «Abbas» نامی است که او با آن شناخته می‌شود. وی پس از موفقیت‌های فراوان عکس‌هایش، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱، به عنوان رئیس دوره‌ای مگنوم انتخاب شد. افتخاری که تنها نصیب معدودی از افراد شده است که در میان آنان نام بزرگان تاریخ عکاسی مشاهده می‌شود.

عباس عطار
زنی که در بمب‌گذاری ارتش آزاد ایرلند در مرکز شهر آسیب دیده، تحت کمک‌های اولیه قرار گرفته است. بلفاست، ایرلند شمالی.
عباس عطار
ازدواج غیابی: نامزد این زن به آلمان مهاجرت کرده است و تنها عکس او در این مراسم حضور دارد. کابل، افغانستان، ۱۹۹۲.

به غیر از نزدیکی فیزیکی به سوژه، باید ارتباط نزدیک‌تری را از لحاظ روحی با آن برقرار کرد و هر عکاسی در ابتدای راه باید بداند که برای عکاس‌شدن به معنای واقعی، ابتدا باید خود را جزئی از سوژه و آدم‌های آن‌سوی لنز خود بداند؛ نه چیزی جدا از آنها.(همشهری آنلاین ۸۵/۸/۲۶)

عباس
کودکان ادای عکاس را در‌می‌آورند. باکوجیکورونه، مالی، ۱۹۹۴.

کار در سارایوو برای من تجربه احساسی عجیبی بود. کودکی را دیدم که در زیر بمباران جانش را از دست داده بود، اما همچنان چشمانش بازبود. به نظر می‌آمد غرق در رویای خود است.

عباس عطار
یک زن پناهنده ایبویی به همراه فرزند خود در بازار. هر دوی آنها از سوء تغذیه رنج می‌برند. نیجریه، بیافرا، ۱۹۷۰.

من خود را وامدار نقاشانی مانند پیکاسو و کاراواجو می‌دانم.

عباس عطار
یک ماهیگیر، در غروب، بر روی قایق خود بر روی رود نیجر. باماکو، مالی، ۱۹۹۴.

وقتی شما عکاس آماتوری هستید، یا نه عکاسی حرفه‌ای هستید اما مخاطبان محدودی دارید، هیچ‌گاه تحت اتهام داشتن گرایشات سیاسی و اعتقادی قرار نخواهید گرفت. اما عباس عطار، به دلیل شهرت فراوان و همچنین توانمندی ویژه‌اش در عکاسی، همیشه آثارش زیر ذره‌بین بوده‌اند. عکس‌های وی از کشورهای مسلمان، بازخورد ویژه‌ای در کشورمان داشتند.

عباس عطار
دانشجویان دانشگاه الاظهر، در حال گوش کردن به خطبه‌های نماز جمعه، در سالنی که به همین مناسبت به عنوان مسجد از آن استفاده می‌شود، هستند. جاکارتا، اندونزی، ۱۹۸۹.
عباس عطار
موسم حج. نماز مغرب درحال برگزاری در اطراف کعبه و بیرون از مسجدالحرام. با وجود بزرگی، این مسجد برای جا دادن همه نمازگزاران بسیار کوچک است. مکه، عربستان سعودی.
عباس عطار
موسم حج. یک حاجی درحال خواندن قرآن در جبل‌الرحمه است، در حالی که دوستش استراحت می‌کند. صحرای عرفات، عربستان سعودی، ۱۹۹۱.

عباس درباره مذهب اینچنین می‌گوید:
«مذهب معمای بزرگی در زندگی من محسوب می شود. این موضوع دلربا سال ها مرا شیفته خود کرده و بالاخره توانستم بفهمم که چرا مردم به تشریفات مذهبی پایبند هستند و نیاز روحی عمیق آنها حکم می‌کند که اعتقادات خود را استوار نگه دارند.»(مصاحبه با روزنامه شرق، ۸۲/۱۰/۴)

یکی از منتقدین هنری نیز در روزنامه شرق درباره آثار او چنین می‌نویسد:
«کتاب مصور و معروف «الله اکبر» (Allaho Akbar) نمونه کاملی از عشق او به دانستن و عمیق شدن در مذهب و اعتقادات دینی مسلمانان است. او بیش از 14سال از زندگی حرفه‌ای و عکاسی‌اش را وقف ثبت مسائل مذهبی و تقابل نگاه‌های نهفته در مذاهب جهان کرده است.»(روزنامه شرق، ۸۲/۱۰/۴)

عاشورا؛ مردم درحال سینه زنی هستند. آنها در سوگواری شهادت امام حسین (ع) خود را گل آلود کرده‌اند. خرم‌ آباد، ایران، ۱۳۸۴.

دنیای هنر، دنیایی عمیق و تاویل پذیر است. از یک بیت از اشعار حافظ، می‌توان هزار معنی کاملاً متفاوت برداشت کرد؛ «هرکسی از ظن خود شد یار من». عکس‌های عباس نیز از این قاعده مستثناء نیستند. قضاوت درمورد عکس‌های او و مضامینی که او قصد انتقال آنها از طریق عکس‌هایش را داشته کار ساده‌ای نیست. اما کسانی هم هستند که عکس‌های او را سیاه نمایی جوامع اسلامی و ایران می‌دانند.

عباس عطار
سربازان پاکستانی درحال حمل جسد یک سرباز هندی هستند که در جنگ کشته شده‌است. نزدیکی بوریندا، شرق پاکستان، دسامبر ۱۹۷۱.
عباس عطار
فلسطینیان در محل دیوار در حال ساخت حائل کننده مناطق اشغال شده توسط نیروهای نظامی اسرائیل از فلسطین.

شما می‌توانی ظالمان و ستمگران را درک کنی، ولی نمی‌توانی کارهای آنان را توجیح کنی.

عباس در اوخر دهه هفتاد شمسی، پس از ۱۷ سال به ایران بازگشت. وی با حضور در نقاط مختلف ایران، به عکاسی پرداخت و وطن خویش را از قاب‌های زیبای خود محروم نکرد. حضور عباس در ایران و گرفتن عکس‌های اجتماعی و سیاسی او، خالی از حاشیه نبود.

عباس عطار
مرد جوان و ۳ دختر باحجاب، ۴ ترک بر روی موتور نشسته‌اند. شهرری، ایران، ۱۳۷۶.
عباس عطار
دختر جوان اسبدوان، در مسابقاتی که به صورت مختلط برگزار شده شرکت کرده است. تهران، ایران، ۱۳۸۴.
عباس عطار
صحنه‌ای خیابانی در اطراف میدان شوش در جنوب پایتخت. تهران، ایران، ۱۳۸۳.

هنری کارتیه برسون برای من مانند یک «عمو» بود. در دنیای من «عمو»ها نماد شکل خاصی از محبت هستند. آنها به سخت‌گیری پدر نیستند.

عباس عطار
عباس کیارستمی، کارگردان ایرانی در تپه‌های اطراف تهران، که محل ساخت فیلم «طعم گیلاس» اوست. این فیلم جوایز بین‌المللی زیادی از جمله نخل‌طلای کن را از آن خود کرد. تهران، ایران، ۱۳۷۶.
عباس عطار
یک دختر لباس ویژه جشن تولد ۱۵ سالگی پوشیده است. جشن مخصوص آیین ورود به دوران زنانگی. سانتیاگو، کوبا، ۱۹۹۷.

یا مردم دسته‌ای دیوانه‌اند، یا دنیا جای خسته کننده‌ایست.

عباس عطار
طراح مد فرانسوی، کریستین لاکرویژ (سمت راست) در حال آماده کردن اولین کلکسیون پوشاک زنانه تحت نام خود است. پاریس، فرانسه، ۱۹۸۷.
عباس عطار
کودکان در ریوبالساس، آبتنی و بازی می‌کنند. روستای سن‌آگوستین دو اوپان، گوئررو، مکزیک.

من دنیا را سیاه و سفید می‌بینم و گرفتن عکس‌های سیاه و سفید به من کمک می‌کند تا بر واقعیت مستولی شوم.

عباس عطار
محمدعلی کلی، درحال جاخالی دادن از مشت جرج فورمن، در مسابقات قهرمانی بکس سنگین وزن جهان. علی در این مسابقه حریفش را ناک اوت کرده و برنده شد. کینشاسا، زعیر، ۳۰ اکتبر ۱۹۷۴.
عباس عطار
یک سرباز ویتنام شمالی، یک ویتکونگ را به اسرات درآورده و در روستا به نمایش گذاشته است. منطقه دلتای جنوبی، ویتنام، ۱۹۷۳.
عباس عطار
فرشته زخمی در کلیسای نوسا سنهورا دو روزاریو. منطقه پلهورینهو، سالوادور، استان باهایا، برزیل، ۱۹۹۶.

آیا عکاسی نوشتن با نور نیست؛ با این تفاوت که نویسنده در زمان نوشتن مستولی بر کلمات است اما در عکاسی، این عکاس است که تحت تأثیر عکسش قرار می‌گیرد؛ با این تفاوت که باید پا را از مرز واقعیت فراتر بگذارد تا زندانی‌اش نشود؟(همشهری آنلاین ۸۵/۸/۲۶)

عباس
زن کشاورز، درحال حمل چاقوی بزرگ خود است. مورلوس، مکزیک، ۱۹۸۵.
هنگام طلوع آفتاب، کشیشان کلیسای صهیون، افراد تازه ایمان آورده را در دریا غسل تعمید می‌دهند. کیپ تاون، آفریقای جنوبی، ۱۹۹۹.

انقلاب و بعد آن:

بعضی وقت‌ها فکر می‌کنید می‌دانید جریان چیه، ولی بیشتر وقت‌ها واقعا نمی‌دانید چه خبره. بنابراین باید سعی کنید هرچه می‌توانید جنبه‌های مختلف موضوع را پوشش دهید.

عباس عطار امسال ۷۴ سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. وی هنوز هم به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کند و ضمن عکاسی، ورکشاپ‌های آموزشی مختلفی نیز برگزار می‌کند. مساله اینجاست که ما چقدر هنرمندان مطرح کشورمان را می‌شناسیم؟ چند عباس دیگر در دنیا شهرتی برای خود دارند و ما (به عنوان ایرانی) از آن غافلیم؟

4 نظرات
  1. jahangir jahangiri می‌گوید

    سلام.
    چقدر کار خوبی کردید جهت معرفی آقای عطار. واقعا جامعه ما نیازمند معرفی بزرگان و پیشکوستان هنری هست. هر چند که سال ها خارج از کشور باشن. تشکر از مطالب مفید مجله پیکسل

  2. سپهر می‌گوید

    عالی بود استفاده کردیم

  3. ريحان می‌گوید

    عالى بود. باز هم از این مقالات منتشر کنید????????

  4. شاهین می‌گوید

    ممنون از پست خوبتون. فقط دانشگاه الازهر درسته نه الاظهر.

    http://www.azhar.edu.eg/

نظرات

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.