کانن EOS 100D یعنی بدون‌آینه رفتنی است؟!

شرکت کانن به‌تازگی در اقدامی که نظرات موافق و مخالف (صرفنظر از واکنش‌های حیران تعجب‌آمیز!) بسیاری را برانگیخت دو مدل دوربین و یک لنز جدید را معرفی کرد. در حالی که انتظار نمی‌رفت جایگزینی جدید برای 650D به‌این زودی عرضه شود، کانن دوربین EOS 700D را معرفی کرد. این مدل شباهت‌های زیادی به مدل 650D دارد، اما از چند وجه اصلی، از جمله فوکوس خودکار در حالت نمایش زنده، بهبود یافته است.

بحث و جدال اصلی اما، بر سر مدل EOS 100D درگرفته، که موضوع این نوشته نیز هست.

شرکت‌های پاناسونیک و المپوس با تأسیس کنسرسیوم میکرو 3 / 4 و ایجاد استانداردهای واحد جدید برای حسگر و اتصال لنز (Lens Mount)، در چند سال اخیر موفقیت‌های بسیاری چشمگیری در حیطه‌ی دوربین‌های بدون آینه کسب کرده‌اند. سونی، فوجی‌فیلم و سامسونگ نیز هریک با ارائه‌ی مدل‌های بسیار جذاب بدون‌آینه، بخش زیادی از بازار دوربین‌های اس‌ال‌آر را از بازیگران اصلی سابق، یعنی کانن و نیکون، نصیب خود کرده‌اند. نوآوری‌های این شرکت‌ها برای هدفی واحد بوده است: «ایجاد دوربین‌ها و لنزهایی که نسبت به دوربین‌های اس‌ال‌آر دیجیتالی معمول بسیار کوچک‌ترند، اما کیفیت تصویر، کارکردهای اصلی (به‌خصوص سیستم فوکوس خودکار) و طراحی ارگونومیک آن‌ها، چیزی کم از دوربین‌های اس‌ال‌آر نداشته باشد».

پاسخ نیکون، سری Nikon 1 بود که احتمالاً به‌علت استفاده از حسگر قطع کوچک و برخی ضعف‌ها (به‌خصوص عدم امکان تغییر دستی بسیاری از تنظیمات) موفقیت چندانی کسب نکرد. پاسخ کانن مدل بدون‌آینه‌ی EOS M و دو لنز بود. این دوربین بسیار کوچک، حسگر رقابتی قطع APS-C و کیفیت تصویری بسیار خوب – اما نقطه‌ی ضعفی چشمگیر داشت: سیستم فوکوس خودکاری که عملاً همان سیستمی بود که در حالت نمایش زنده (Live View) در دوربین EOS 650D وجود داشت – یعنی بسیار کندتر از دوربین‌های بدون‌آینه‌ی هم‌رده!

هر مشکلی احتمالاً از جایی شروع می‌شود. این مشکل نیز از تفاوت سیستم‌های فوکوس خودکار مختلف نشئت می‌گیرد – از بحث طولانی این تفاوت‌ها که بگذریم، خلاصه‌ی کلام این است که برای استفاده از فوکوس خودکار در حالت‌های وجود یا عدم وجود آینه‌ی بازتابی می‌بایست از سیستم‌های مختلفی استفاده شود. کانن با وجود استفاده از سیستم‌های فوکوس خودکار بسیار سریع در حالت وجود آینه (دوربین‌های اس‌ال‌آر، در حالت استفاده از چشمی اپتیکی)، نتوانست سیستم فوکوس خودکار در حالت نمایش زنده (عدم استفاده از آینه) را تقویت کند، و شرکت‌های دیگر از او پیشی گرفتند.

حال کانن، برگ دیگری را رو کرده است: یک دوربین اس‌ال‌آر بسیار کوچک، حتی کوچک‌تر از EOS 1100D با تمام امکانات سخت‌افزاری دوربین‌های بزرگ‌تر. اما جدال ادامه دارد: برخی می‌گویند مشکل از بزرگی لنزها نیز هست؛ برخی هم می‌گویند کسی که چنین دوربینی می‌خرد لنز 200 – 70 میلی‌متر روی آن نمی‌بندد. مسئله هرچه هست، این دوربین مزیت‌های زیادی از جمله سازگاری با بسیاری لنزها و لوازم جانبی دیگر را دارد. هم‌چنین استفاده از لنزهای کوچکی هم‌چون لنز 40میلی‌متر جدید کانن روی این دوربین، می‌تواند گزینه‌ای عالی باشد.

آیا کانن فکر می‌کند که این دوربین، دوربین‌های بدون‌آینه را کنار می‌زند؟ یا فقط مدلی برای برخی کاربران خاص تولید کرده؟ شاید هم برگ دیگری دارد که به‌زودی رو خواهد کرد؟ نظر شما چیست؟