در دنیای طبیعی، برخی گونه‌ها هنگام قرار گرفتن در معرض نور ماوراءبنفش (UV)، نور مرئی از خود منتشر می‌کنند. اگرچه فلورسانس مرئی ناشی از نور فرابنفش یا UVIVF (Ultra Violet Induced Visible Fluorescence) به‌طور منظم در طبیعت رخ می‌دهد ولی اغلب به دلیل شدت نور خورشید نادیده گرفته می‌شود. گل‌ها دارای فرم‌های پنهانی هستند که مانند نقشه‌هایی، گرده‌افشان‌های خاص را با استفاده از طول موج‌های بازتابی فرابنفش و UVIVF مستقیماً به‌سوی گرده و شهدشان هدایت می‌کنند.
کریگ باروز (Craig Burrows) که یک عکاس است سیستمی را برای ثبت این پدیده جالب در تصاویر ابداع کرده است تا با استفاده از عکاسی ماوراءبنفش پدیده‌های طبیعی را با رویکردی متفاوت به‌نمایش بگذارد.
شب‌تابی یا فِلورسانس (Fluorescence) یکی از انواع تابناکی است. فرهنگستان زبان فارسی برای این مفهوم، فلوئورخشندگی را پیشنهاد کرده‌است. شب‌تابی در سامانه‌های شیمیایی گازی، مایع یا جامد رخ می‌دهد.
پس از آن‌که الکترون با جذب فوتون پرانرژی (نور با طول موج کوتاه) از تراز پایه به تراز برانگیخته می‌رود، تمایل دارد که با تابش فوتون انرژی خود را از دست بدهد و به تراز پایه برگردد. در اینجا ممکن است که الکترون مستقیماً به تراز پایه برنگردد، بلکه ابتدا به ترازهای برانگیخته پایین‌تر رفته و سپس به تراز پایه برسد که در این حالت الکترون، فوتون‌هایی با انرژی کمتر [یعنی طول موج بلندتر] از خود تابش می‌کند که ممکن است برای چشم انسان قابل دیدن باشد.
یعنی نور با طول موج معین جذب می‌کنند اما نور با طول موج متفاوت از خود گسیل می‌دهند.
باروز می‌گوید: «در حالی که اشعه ماوراء بنفش بازتاب‌شده به دلیل نقشش در جذب حشرات گرده‌افشان شناخته شده است، ولی من به نقش UVIVF بیشتر علاقه‌مندم. مطالعات نشان داده است که فلورسانس مسئول جذب طعمه برای گیاهان گوشتخوار است، بنابراین من معتقدم که در جذب حشرات گرده افشان نیز نقش دارد. این یکی از دلایلی است که من انتخاب کرده‌ام که با گل‌ها و زیستگاه‌های آن‌ها کار کنم و در حوزه عکاسی UVIVF تحقیقاتی انجام دهم.»
دوربین‌های استاندارد بیشتر نور ماوراء بنفش را فیلتر می‌کنند، اما استفاده از منبع نوری کمتر از ۴۰۰ نانومتر اجازه می‌دهد تا فقط تشعشعات فلورسنت تصویر را تشکیل دهند و مطمئن شوند که همه نور از سوژه منشا می‌گیرد.
