کتاب فتوژورنالیسم 1 و 2

مجموعه دو جلدی فتوژورنالیسم کتابی آموزشی است و به پرسش‌های بنیادی عکاسی پاسخ می‌دهد. این دو کتاب بر اساس مصاحبه با عکاسان سرشناس جهان و تجربه‌های عملی آن‌ها شکل‌گرفته است ازاین‌رو برای دبیران عکس، روزنامه‌نگاران، عکاسان خبری و مستند، دانشجویان رشته‌های عکاسی و روزنامه‌نگاری، کتابی کاربردی و سودمند است. علاوه بر مطالب کتاب اصلی چهار فصل توسط مترجم تألیف و به کتاب افزوده شده است. افزون بر آنچه گفته شد، گزارش‌ها و داستان‌های تصویری برگزیده جایزه پولیتزر نیز ترجمه و همراه با عکس‌ها در لابه‌لای فصل‌ها گنجانده شده است. کتاب تقریباً دارای بیش از یک هزار عکس است.

در ۱۳ فصل جلد اول به عناوین پیشرو اشاره شده است: مأموریت، خبرهای ناگهانی، خبرهای عمومی، عکس گیرا، پرتره، ورزش، ویرایش عکس، طرح مشکلات، داستان تصویری، تصویرسازی، اصول اخلاقی، قانون و تاریخچه.
در ادامه فصل‌های ۱۴ تا ۲۲ در جلد دوم آورده شده است: ابزار کار، فلاش، مالتی مدیا، ویدئو، ترکیب‌بندی، تاریکخانه دیجیتال، عکاسان جهان، ورلد پرس فتو و جایزه پولیتزر.

در بخشی از این کتاب آمده:

گاهی عکاس اتومبیلش را متوقف می‌کند و از آن بیرون می‌آید و دوربین به دست سراغ اتومبیل واژگون شده می‌رود و شروع به عکاسی می‌کند. این مأموریتی نیست که کسی به عکاس پیشنهاد داده باشد. معمولاً قاعده بر این است که متن و نوشته از طرف دبیر یا سردبیر در اختیار عکاس قرار می‌گیرد. بسیاری از عکاسان معتقدند که بهترین کارهایشان آن‌هایی است که خود پیشنهاد کرده‌اند. زیرا عکاس از میان موضوعات گوناگون سراغ آن‌هایی می‌رود که هم ازنظر موضوع و هم ازنظر تصویری مناسب‌ترند. پس‌ازآن که عکاس موضوع مناسبی یافت گام بعدی یافتن گزارشی است که متنی برای آن تهیه کند. وقتی عکاس کاری را خود پیشنهاد می‌کند، تسلط بیشتری بر کار دارد. فرد لارسون از سان‌فرانسیسکو کرونیل هفته‌ها وقت صرف کرد و از حاشیه شهر و مراکز فساد عکس گرفت.