راهنمای خرید دوربین خانگی، بخش دوم

بخش دوم: بازهم به اعداد توجه کنید!

در بخش قبلی در مورد هدف از خرید دوربین‌های خانگی، مفاهیم اولیه در مورد گستره‌ی زوم (فاصله‌ی کانونی)، و استفاده از کادرهای باز یا بسته گفتیم. در این بخش، اندکی در مورد استاندارد فول‌فریم صحبت می‌کنیم و باز می‌گوییم که به اعداد بیش‌تر توجه کنید!

لازم است برای مقایسه‌ی اعداد و ارقام، یک اساس مناسب داشته باشیم. احتمالاَ به‌یاد دارید که در زمانی که عکاسی دیجیتال هنوز اختراع نشده بود، بیش‌تر دوربین‌ها تصاویر را روی فیلم ثبت می‌کردند. در آن زمان، نوعی فیلم عکاسی، به‌صورت حلقه‌های 24 یا 36تایی در بازار وجود داشت. اگر به‌یاد داشته باشید، این فیلم‌ها، تصاویر را در اندازه‌ای کوچک (36 × 24 میلی‌متر) ثبت می‌کردند، که هنگام چاپ امکان بزرگ‌کردن آن‌ها روی کاغذ عکاسی وجود داشت.

فیلم‌های عکاسی فقط از این نوع نبودند، و انواع دیگری از آن‌ها نیز تولید می‌شد، اما مشهورترین و پراستفاده‌ترین آن‌ها همین فیلم‌های ذکرشده بودند که در اصطلاح به‌آن‌ها فیلم‌های 35 یا 135 گفته می‌شد. به‌علت استفاده‌ی گسترده از این نوع فیلم‌ها، فیلم 135 تبدیل به یک استاندارد در صنعت عکاسی شد.

در عکاسی دیجیتال، به‌جای فیلم عکاسی، از حسگر (سنسور) دیجیتال استفاده می‌شود. حسگرهای اکثر دوربین‌های حرفه‌ای امروزی، اندازه‌ای مشابه فیلم‌های 135 دارند. به‌این قطع (اندازه) حسگر، فول‌فریم یا FX گفته می‌شود. حسگرهای دوربین‌های دیگر، از جمله دوربین‌های خانگی که حسگرهای کوچک‌تری دارند، نیز نسبت به‌همین قطع مقایسه می‌شوند.

برگردیم به بحث اصلی در مورد دوربین‌های خانگی: دوربین A4000 کانن یادتان هست؟ نگاهی به تصویر این محصول در صفحه‌ی آن در وب‌سایت پیکسل بیاندازید، و اولین اعداد نوشته‌شده در پایین لنز را ببینید. در این‌جا نوشته شده: 5 تا 40 میلی‌متر. پس داستان 28 تا 224 میلی‌متر چه بود؟

مسئله ساده است: از آن‌جایی که حسگر این دوربین، از یک حسگر فول‌فریم کوچک‌تر است، باقی اعداد مربوط به برخی مشخصات فنی آن نیز، با نسبتی یکسان، کوچک‌تر خواهند بود. هر ضلع یک حسگر فول‌فریم 6 / 5 (پنج‌و‌شش‌دهم) برابر حسگر دوربین A4000 است. پس فاصله‌ی کانونی سر واید لنز A4000، یعنی 5میلی‌متر، در قطع فول‌فریم معادل 28میلی‌متر خواهد بود. این عبارت را طور دیگری نیز می‌توان بیان کرد: فاصله‌ی کانونی سر واید لنز این دوربین 5 میلی‌متر است. در بخش مشخصات فنی آن خواندیم که این سر واید در قطع فول‌فریم معادل 28میلی‌متر است. پس با تقسیم 28 بر 5، می‌توان فهمید که حسگر فول‌فریم 6 / 5 برابر حسگر دوربین A4000 است.

این اعداد به چه درد می‌خورند؟ خوب، به‌نظر خیلی از فروشندگان به‌هیچ دردی! اما واقعاً این‌طور نیست. در یک قاعده‌ی نسبتاً کلی (به‌هرحال استثناء همه‌جا وجود دارد)، هرچه حسگر بزرگ‌تر باشد، کیفیت تصویر بهتر خواهد بود. حسگر دوربین A4000 و بسیاری از دوربین‌های خانگی، حسگرهای قطع 1/2.3″ هستند. اما دوربین‌های خانگی گران‌قیمت‌تر، حسگرهای بزرگ‌تری دارند. پس اگر کیفیت تصویر برایتان خیلی مهم است، قبل از این‌که اصطلاحاً به «مگاپیکسل» توجه کنید (بعداً در این مورد صحبت خواهیم کرد)، خوب است قطع حسگر دوربین موردنظر را بررسی نمایید.

مثال: دوربین G15 کانن، نسبت به A4000 حسگری بزرگ‌تر دارد. حسگر G15، از نوع قطع 1/1.7″ است که اندازه‌ی تقریبی 5 / 7 × 6 / 5 میلی‌متر دارد. با این اوصاف حسگر فول‌فریم تقریباً 6 / 4 برابر این حسگر است. به‌همین دلیل است که فاصله‌ی کانونی لنز این دوربین که برابر 1 / 6 تا 5 / 30 میلی‌متر است، در قطع فول‌فریم معادل 28 تا 140 میلی‌متر است. از تمام این مقایسه‌های ریاضی که بگذریم، دوربین G15 گران‌تر، و کیفیت تصویر آن بسیار بالاتر است؛ در حالی که حسگر G15 تعداد تقریبی 12 میلیون پیکسل، و حسگر A4000 تقریباً 16 میلیون پیکسل دارد.

برای بررسی قطع حسگر دوربین‌ها ابتدا به صفحه‌ی دوربین موردنظر در وب‌سایت پیکسل بروید، و در تب مشخصات، مقدار Sensor Size را بررسی کنید. تصویر زیر می‌تواند راهنمای شما باشد. برای بزرگ‌تر شدن تصویر، روی آن کلیک کنید.

بخش اول این راهنمای خرید را بخوانید.

بخش سوم این راهنمای خرید را بخوانید.

بخش چهارم این راهنمای خرید را بخوانید.

بخش پنجم این راهنمای خرید را بخوانید.