اولین دوربین مدیوم‌فرمت دیجیتال فوجی اواخر فوریه ۲۰۱۷ روانه بازار شد. بخش تجاری خاورمیانه فوجی در امارات نیز طی یک مراسم رسمی در ۱۵ فوریه از این دوربین پرسروصدا رونمایی کرد. این دوربین در مقایسه با دیگر دوربین‌های مدیوم‌فرمت مثل هاسلبلاد و PhaseOne بسیار ارزان و اقتصادی‌تر است در حالی که از یک سنسور مدیوم فرمت برخوردار است. این به معنای به صدا درآمدن زنگ خطر برای تمامی تولیدکنندگان دوربین‌های حرفه‌ای است چراکه GFX 50S از لحاظ قیمت تقریباً هم‌رده Canon 1D x markII و Nikon D5 می‌باشد با این تفاوت که حسگر آن کاملاً بزرگ‌تر است. در ادامه به بررسی فوجی GFX 50S و عکس‌هایی از Adrian Murray که توسط این دوربین به ثبت رسیده، خواهیم پرداخت. با پیکسل همراه باشید.
همراه GFX 50S لنزهای جدید ۶۳ میلی‌متر F2.8، ۶۴-۳۲ میلی‌متر F4 و ۱۲۰ میلی‌متر F4 عرضه شده‌اند. GFX 50S که به یک حسگر 43.8×32.9 میلی‌متر مجهز است عکاسی در محیط‌های تاریک و کم‌نور را ممکن کرده به علاوه بدنه ساخته شده از آلیاژ منیزیم آن در برابر رطوبت مقاوم است و حساسیت ایزوی آن را می‌توان از ۱۰۰ تا ۱۲۸۰۰ تنظیم نمود. سیستم فوکوس خودکار این دوربین از ۱۱۷ نقطه فوکوس مجزا برخوردار است. به تمام این ویژگی‌ها باید صفحه‌نمایش LCD ۳.۲ اینچی لمسی و قابل چرخش را نیز اشاره کرد.
قبلاً در مورد مزیت دوربین‌های مدیوم‌فرمت نسبت به دوربین‌های فول‌فریم و کراپ بحث شده است که از اینجا می‌توانید آن را بخوانید؛ بنابراین از توضیحات فنی می‌گذریم؛ و در مرد خود GFX 50S بحث خواهیم کرد. اول از همه وزن GFX 50S است که در مقابله با ابعاد آن بسیار کم است و به راحتی می‌توان آن را برای مدت‌ها در دست گرفت. لنز ۶۳ میلی‌متری نیز که با این دوربین معرفی شده است نیز به نظر نسخه ارتقا یافته لنز ۳۵ میلی‌متری F2 فوجی است که برای قطع سنسور مدیوم‌فرمت بهینه شده است و سایز آن برای دوربین‌های قطع متوسط بسیار کوچک و مناسب است.
طراحی بدنه در دوربین‌های مدیوم‌فرمت به دلیل سایز بزرگ‌تر آن نسبت به دوربین‌های فول‌فریم همیشه به عنوان یک چالش مطرح است. ولی GFX 50S به گونه‌ای بدنه کاملاً ارگونومیک طراحی شده و بسیار شبیه به بدنه حجیم‌شده X-T2 است. به علاوه دکمه‌ها و تنظیمات دوربین به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با یک انگشت بتوان آن‌ها را کنترل کرد.
از میان قابلیت‌های مثبت GFX 50S می‌توان به امکان تنظیم اتوفوکوس از لمس نمایشگر و کلید جواستیک اشاره کرد؛ بنابراین می‌توان هم از طریق LCD و هم از طریق ویوفایندر نقطه فوکوس را انتخاب کرد و به ثبت تصاویر پرداخت.
سرعت فوکوس خودکار GFX 50S نیز به طور خیره‌کننده‌ای بالا است. تنها با لمس ناحیه مورد نظر بر روی نمایشگر در کمترین زمان ممکن، لنز بر روی سوژه فوکوس می‌کند. در مقایسه با دوربین پنتاکس 645z که از حسگری مشابه GFX 50S بهره می‌برد، سرعت فوکوس به طرز معنا‌داری بالاتر است. با توجه با به‌کارگیری ۱۱۷ نقطه فوکوس Contrast Detection می‌توان بر سخت‌ترین سوژه‌ها نیز به صورت خودکار فوکوس کرد. چرا که استفاده از روش تشخیص کنتراست در لبه‌های سوژه برخلاف دوربین‌های معمولی و به علت بزرگ بودن سنسور و وضوح بالای تصویر بسیار سریع و دقیق انجام می‌شود. البته این دوربین برای عکاسی ورزشی و عکاسی از سوژه‌های متحرک مناسب نیست چرا که دوربین‌های فول‌فریم و کراپ بسیار بهتر این کار را انجام می‌دهند.
50S از سنسوری با تفکیک‌پذیری ۵۰ مگاپیکسل برخوردار است. همان رزولوشنی که در Canon 5Ds به کار گرفته شده است. بنابراین رزولوشن دیجیتالی هر دو به یک اندازه است. ولی کیفیت و وضوح GFX 50S بسیار بالاتر از Canon 5Ds است و به نوعی با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. این در حالی است که هر دو دوربین تقریباً از ابعاد و وزن یکسانی برخوردار هستند.
البته GFX یک تفاوت عمده با دیگر دوربین‌های مدیوم فرمت دارد و آن هم این است که شاتر این دوربین از نوع پرده‌ای است و نه کانونی. سیستم شاتر‌های مرکزی که در دوربین‌هایی مثل Phase One و Hasselblad به کار گرفته می‌شه در واقع همان مکانیسمی است که شاتر در دورن لنز قرار داد و نه مقابل سنسور. مزیت این شاتر‌ها امکان سینک شدن آن‌ها با نور فلاش در سرعت‌های بسیار بالا فارغ از سرعت سینک خود فلاش است. از طرف دیگر سرعت شاتر‌های پرده‌ای را می‌توان بر روی سرعت‌های بالاتری تا ۱/۲۰۰۰ (در شاتر‌های مکانیکی) افزایش داد که در محیط‌هایی با نور زیاد می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد.
