در صنعت تولید دوربین‌های عکاسی از آغاز هزاره سوم مسئله رزولوشن، جزو مهم‌ترین مسائل مورد رقابت بین تولیدکنندگان دوربین بوده است. کمپانی نیکون با ارائه دوربین D800 با رزولوشن ۳۶ مگاپیکسلی تا مدت زیادی پیروز این رقابت بود.
در حال حاضر دوربین Z9 نیکون با ۴۶ مگاپیکسل، دوربین M11 لایکا با ۶۰ مگاپیکسل و دوربین مدیوم فرمت GFX 100S فوجی با ۱۰۲ مگاپیکسل استانداردهای جدیدی را در تعداد مگاپیکسل دوربین احداث کرده‌اند.
اما چه تعداد مگاپیکسل نیاز واقعی ما است؟
نقش رزولوشن در عکاسی
در دوران دوربین‌های آنالوگ مبحث رزولوشن موضوع بسیار ظریف‌تری نسبت به حال بوده است. ساختار دوربین‌های فیلمی به‌گونه‌ای بوده است که تمام جزئیات تا حد امکان در تصاویر به ثبت می‌رسید. در حقیقت مهم‌ترین عامل وضوح تصویر در دوربین‌های فیلمی، نوع فیلمی بوده که کاربر برای استفاده انتخاب می‌کرده است.
با تغییر دوربین‌ها و ظهور دوربین‌های دیجیتال، رابطه میان عکاس، دوربین و تصویر تغییر کرد. تصاویر از فوتون‌های نور تشکیل می‌شوند و سنسور دوربین قادر است که آن‌ها را بشمارد و ذخیره کند. در ادامه این تغییر موضوع ویرایش تصاویر بعد از ثبت آن‌ها با جدیت بیشتری همراه شد و به این واسطه هم از طریق خود دوربین و هم از طریق برنامه‌های مخصوص ویرایش تصاویر، عکاسان تصاویر ثبت شده خود را ویرایش می‌کنند.
در کل باید گفت که جدا شدن فیلم‌ها از خروجی تصاویر به‌صورت پرینت شده موجب این موضوع شد که کاربران نیاز به دانستن رزولوشن عکس‌ها و یا سنسور دوربین‌ها پیدا کنند. در یک تصویر چاپ شده نشانه‌های بارزی وجود دارد که بیانگر مقدار وضوح سنسور دوربینی است که آن را ثبت نموده، به همین علت مسئله رزولوشن اهمیت بسیاری در دوربین‌های عکاسی مدرن دارد.
بنا بر اینکه تصویری که ثبت می‌کنیم قرار است در یک کتاب عکس، روی جلد مجله و یا روی بیلبورد چاپ شود و یا به عبارت کلی‌تر اندازه تصویر، تکنیک چاپ و رزولوشن بر روی کیفیت نهایی تصویر اثر مستقیمی دارند.
راهنمای خرید دوربین
محاسبه رزولوشن برای تصاویر چاپی
میتوان به پرسشی که در مورد تعداد مگاپیکسل مورد نیاز در ذهنمان بود ساده و سطحی پاسخ داد و گفت به تعداد پیکسلی که نیاز به دیدن آن داریم. اما برای محاسبه این موضوع که دقیقاً وجود چند پیکسل در تصاویر چاپی برای چشم ما ایده‌آل است، پیش‌زمینه پیچیده‌ای نیاز است.
در آغاز محاسبه خود باید در نظر داشته باشیم که بین چشم انسان و یک تصویر چاپی، عامل دیگری به نام فاصله چشم تا تصویر نیز اهمیت دارد. به همین دلیل است که باید بدانیم تصویری که می‌خواهیم با دوربین به ثبت برسانیم، در چه اندازه‌ای و در کجا قرار است که چاپ شود. هرچه تصویر در فاصله نزدیک‌تری به مخاطب باشد؛ اندازه آن نیز می‌تواند کوچک‌تر باشد و هرچه فاصله مخاطب و تصویر بیشتر باشد؛ تصویری با اندازه‌ای بزرگ‌تر باید چاپ شود.
مسئله‌ای که در پاراگراف قبلی به توضیح آن پرداختیم، حکم کلی ساده‌ای است. اما آیا نسبت استانداردی برای محاسبه اندازه تصویر با مسافتی که بیننده قرار است با آن فاصله داشته باشد، وجود دارد؟ برای دیده شدن یک تصویر باکیفیت، قطر تصویر چاپ شده باید نصف یا دو سوم فاصله بیننده با تصویر باشد. به طور مثال هنگامی‌که می‌خواهیم یک تصویر را بر روی یک صفحه A4 چاپ کنیم، قطر تصویر چاپی برابر با ۳۵.۶ سانتی‌متر خواهد بود و دو برابر آن می‌شود ۷۱ سانتی‌متر، چنین فاصله‌ای را در گالری‌ها بسیار مشاهده کرده‌ایم.
قانونی که در بالا به شرح آن پرداختیم، تنها نیمی از پاسخ معادله و یا به‌بیان‌دیگر اندازه تصویر را در اختیار ما می‌گذارد. اما مسئله این است که چند پیکسل نیاز داریم؟ نیم دیگر پاسخ این سؤال در تعداد پیکسل در هر اینچ (PPI) نهفته است. پس بهتر است که طرح مسئله را تغییر و پرسش خود را به این سؤال که به چه تعداد پیکسل برای فریب چشم و در چه فاصله، طوری که چشم ما تصور کند تصویری پیوسته و یکپارچه پیش رو دارد، نیازمندیم؟
عدد ۸۵۹۵؛ عددی جادویی در محاسبه PPI
با توجه به مثال قبلی از عدد ۸۵۹۵ این‌طور باید استفاده کرد. با تقسیم عدد ۸۵۹۵ در فاصله تصویر تا بیننده که ۷۱ سانتی‌متر است، به عدد ۱۲۱ می‌رسیم که بیانگر تعداد پیکسل ایده‌آل در هر اینچ است. برای چاپ تصویری با این چگالی پیکسل بر روی یک کاغذ A4 به رزولوشن ۱۵۰۰ در ۱۰۰۰ و یا ۱.۵ مگاپیکسل نیازمندیم.
پس با فرمولی که در زیر مشاهده می‌کنید و با استفاده از عدد جادویی ۸۵۹۵ و فاصله نمایش تصویر تا بیننده، میتوان به PPI ایده‌آل رسید.
تعداد پیکسل در اینچ ایده‌آل= ۸۵۹۵ تقسیم بر فاصله عکس تا بیننده بر حسب سانتی‌متر
آیا به تعداد مگاپیکسل بیشتری نیاز داریم؟
احتمالاً از کوچکی عدد رزولوشن که از محاسبات بالا به دست آوردیم، شگفت زده شده‌اید. با این حساب اگر بخواهیم بر روی یک بوم A1 که ابعادی برابر با ۵۹.۴×۸۴.۱ سانتی‌متر دارد، ۴ مگاپیکسل برای این منظور کافی خواهد بود. به عبارتی میتوان گفت که بالا رفتن رزولوشن امکان چاپ تصویر در ابعاد بزرگ‌تر و همچنین آزادی عمل بیشتر در کراپ کردن تصاویر را فراهم می‌کند.
آزادی عمل در کراپ تصویر، امکانات بالایی را در اختیار عکاس می‌گذارد. عکاسان در اغلب مواقع به کراپ تصویر در مرحله ویرایش فکر می‌کنند و هرچه رزولوشن یا به‌عبارت‌دیگر تعداد مگاپیکسل در سنسور بالاتر باشد؛ میتوان کادرهای متفاوتی را از دل یک عکس و بدون از دست دادن جزئیات با کراپ کردن ساخت. قابلیت‌هایی که بینندگان در عصر دیجیتال در دست دارند نیز باعث شده کاربران به داشتن دوربینی با رزولوشن بالاتر علاقه داشته باشند؛ امروزه نه‌تنها عکس‌ها تنها برای چاپ شدن به ثبت نمی‌رسند، بلکه بسیاری از عکس‌ها به‌هیچ‌وجه چاپ نمی‌شوند و برای بارگذاری در فضای مجازی به ثبت می‌رسند. بینندگان بسیاری، دقت بالایی در بررسی تصاویر صرف می‌کنند و بر روی آن‌ها بزگنمایی می‌کنند و برای زوم موفق و بدون تار شدن تصویر نیز رزولوشن بالاتر نیاز است. به عبارت دیگر هر چه تعداد مگاپیکسل دوربین بیشتر باشد، جزئیات بیشتری در تصویر به ثبت رسیده است و مقدار بیشتری میتوان بدون افت کیفیت بر روی تصویر زوم کرد.
