در متون پیشین، برخی دوربین‌های قطع متوسط مامیا بررسی شد. همان‌گونه که اشاره شد، سری 645 تنها سری مامیا است که سری فوکوس خودکار آن به بازار معرفی شد. این سری دوربین مورد توجه فیزوان قرار گرفت و برخی بدنه‌های این سری به صورت هم زمان توسط فیزوان نیز به بازار عرضه شد. متن پیش رو به بررسی سری فوکوس خودکار مامیا 645 خواهد پرداخت.
مامیا در اواخر سال 1999 اولین دوربین فوکوس خودکار خود را با نام 645 AF به بازار عرضه نمود. این بدنه که مخصوص بک فیلم طراحی شده بود پس از ارتقا برای سازگاری با بک‌های دیجیتال در سال 2001 با نام 645 AFD به بازار معرفی شد. نمونه‌های بعدی با نام‌های 645 AFDIIو 645 AFDIII همزمان با بک دیجیتال و بک فیلم سازگار بودند و بهبود‌هایی در زمینه‌ی فوکوس، نرم‌افزار دوربین و باتری داشتند.
دهانه‌ی لنز این بدنه‌ها کاملا مشابه سری 645 بود، با این تفاوت که اتصالات الکترونیک به منظور تنظیم دیافراگم و پشتیبانی از لنزهای فوکوس خودکار به آن افزوده شده بود. این دوربین همانند دیگر دوربین‌های سری 645 از شاتر کانونی بهره می‌برد که البته سرعت آن در این بدنه به حداکثر 1/4000 ثانیه و حداقل 30 ثانیه ارتقا یافته بود. لازم به ذکر است، سرعت همزمانی فلاش این دوربین 1/125 ثانیه بود که در مقایسه با دیگر دوربین‌های مشابه تقریبا ناامیدکننده به نظر می‌رسید. هم‌چنین، مامیا علاوه بر ارائه‌ی لنزهای پرکاربرد پیشین به شکل فوکوس خودکار، دامنه‌ی لنزهای زاویه‌باز این دوربین نسبت به سری 645 گسترش داده و لنز 28 میلی‌متری با بازترین دیافراگم 4.5 را نیز عرضه کرد. بدنه‌ی مامیا 645 AFDIII با بک‌های سری ZD مامیا به بازار عرضه می‌شد، اما برای کاربران امکان خرید بدنه و استفاده از بک‌های فیزوان و لیف نیز وجود داشت.
هم‌کاری مامیا و فیزوان با عرضه‌ی دوربین فیزوان AF – که درواقع مامیا AFDIII بود- بیشتر شد. در ادامه بدنه‌ی DF که تنها قابلیت استفاده با بک‌های دیجیتال را داشت توسط هر دو شرکت به بازار عرضه شد. این دوربین که مهم‌ترین بهبودش در زمینه‌ی دقت فوکوس بود، مشابه نسخه‌ی جدید‌تر DF+ به شاتر کانونی با حداکثر سرعت 1/4000 ثانیه و حداقل سرعت 60 دقیقه (!) مجهز بود و علاوه بر آن از لنزهایی با شاتر داخلی ساخت شرکت اشنایدر با سرعت همزمانی 1/1600 ثانیه نیز پشتیبانی می‌کرد. لنزهای شاتر داخلی اشنایدر نیز دامنه‌ی 28 تا 240 میلی‌متر را شامل می‌شوند که باید لنز تیلت/شیفت 120 میلی‌متری اشنایدر را نیز به آن‌ها افزود، البته این لنز فاقد شاتر داخلی و فوکوس خودکار است. بدنه‌های DF و DF+ به باتری با قابلیت ثبت 10000 عکس با هربار شارژ-تنها برای دوربین و نه برای بک دیجیتال- مجهز بوده و گریپ عمودی با امکان سازگاری با رادیوتریگر Profoto Air نیز برای آن عرضه شد.
آخرین دوربین فیزوان با نام PhaseOne XF در سال 2015 به بازار عرضه شد که هرچند بسیار وام‌دار دوربین مامیا است، اما تنها توسط فیزوان به بازار عرضه شده است . این دوربین با الگوریتم فوکوس کاملا متفاوت، قابلیت جدا شدن منظره‌یاب، دقت بسیار بالا، سیستم عامل جدید، قابلیت به‌روز‌رسانی قسمت‌های مختلف از جمله الگوریتم فوکوس و سیستم عامل و بسیاری قابلیت‌های دیگر، بی‌شک پیشرفته‌ترین دوربین قطع متوسط فوکوس خودکار موجود در بازار است.
