اگر برای تفریح یا کار، مدتی را در سفر بگذرانید و مجبور باشید بخشی از وقت تان را در بیرون از خانه و در جاده سپری کنید، خواهید دید که یکی از ضروری ترین وسایلی که به کارتان می آید، چیزی شبیه پاور بانک است تا بتوانید با استفاده از آن گجت های تان را روشن نگه دارید. این روز ها برخی از ما بیشتر از یک گوشی هوشمند همراه خود داریم. اقلامی مانند لپ تاپ، تبلت و اسمارت واچ ها نیز به دلیل ابعاد جمع و جور و وزن کم شان، به همراهان همیشگی برای بسیاری از ما تبدیل شده اند. این وابستگی روزانه به دیوایس ها، دسترسی به برق و شارژ کردن را بسیار با اهمیت تر از قبل کرده است.
برق ها روشن
اگر با «سلسله مراتب نیازهای مازلو» آشنا باشید، میدانید که نیازهای ضروری انسان را براساس موضوعات روان شناختی ، لیست کرده است؛ از قبیل نیاز به آب و غذا و سرپناه و غیره. مدتی پیش بخش جدیدی به پایین این هرم اضافه شد، تحت عنوان «وای فای»، پس از مدتی «عمر باتری» در زیر وای فای جای گرفت، چرا که با پیشرفت چشمگیر اینترنت نسل های 3 و 4، سرعت اینترنت تا حد بسیار قابل توجهی افزایش یافته و انجام کارهای اینترنتی یا یک وب گردی لذت بخش، دیگر وابستگی به قرار گرفتن در محدوده وای فای ندارد.
از طرفی عمر باتری به اندازه سایر مشخصات گجت های هوشمند، مورد بررسی و تمرکز قرار نمی گیرند که این موضوع در نتیجه منجر به پیشرفت کند فناوری باتری شده است. بهبودهایی هم که دراین زمینه ایجاد شدند در مقایسه با رشد چشمگیر فناوری اتصالات بیسیم و یا همه گیر شدن اسمارت فون ها، آن قدرها چشمگیر نیستند.
باتری یا چالش
بخشی از موضوع در جا زدن فناوری باتری به این مربوط می شود که هنگامی که صحبت از بهسازی ابزارهای تکنولوژیک به میان می آید، بهبود عملکرد «باتری» آنقدرها جذاب و تاثیرگذار نمی نماید. در صورتی که سایر مشخصات دیگر که زرق و برق خاصی به دستگاه های مورد بحث می دهند، در صورت روشن بودن دستگاه، ارزش شان مشخص می شود؛ پس یک باتری با ظرفیت و عمر بالاتر یکی از بهترین تغییراتی است که می تواند ایجاد شود.
بخش دیگر مربوط به مشکل بودن ارتقاء کیفیت و عملکرد باتری هاست. اگر خوب دقت کنید، می بینید که باتری های موجود در اکثر دیوایس های اپل، همان هایی هستند که در آیپادها و نسل های قدیمی لپ تاپ ها به کار میرفتند. البته هنوز هم جای امیدواری برای یک بهبود حسابی در صنعت این قبیل باتری ها هست. اخیرا یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه MIT، بر روی باتری های متال لیتیومی کار می کنند که قادرند دو برابر بیشتر از نمونه های موجود، ظرفیت و دوام داشته باشند و قطعا کمپانی اپل و سایر تولیدکنندگان به پیشرفت این تحقیق چشم دوخته اند.
بهسازی ظرفیت باتری ها در دستگاه های ظریف جثه تاثیرگذارتر خواهد بود. به طور مثال اپل واچ را در نظر بگیرید، بسیاری فقدان فناوری LTE مستقل را ضعف بسیار بزرگی در این گجت میدانند، حال آنکه بزرگترین مانعش، مصرف بالای همین چیپ LTE است و از آنجایی که اپل علاقه وافری به خلق محصولات جمع و جور دارد، این مشکل همچنان باقی خواهند ماند.
کابل ممنوع
با گسترش فناوری بی سیم، بسیاری از کارها مانند انتقال داده بین دستگاه ها بدون سیم و کابل انجام می شوند و شارژ کردن، همچنان یکی از مواردی باقی مانده که برای انجامش نیاز به سیم احساس می شود. چنانچه آیفون 7 هم درگاه هدفون را نداشته باشد، کابل شارژ تنها سیمی است که به طور فیزیکی به تلفن هوشمندمان متصل می شود و این اتفاق بسیار خوبی است، زیرا مجبور نیستیم برای یک سفر چند روزه چند جور سیم و کابل همراه داشته باشیم که آخر سرهم به هم گره بخورند.
از طرفی، مدت هاست خبرهایی مبتنی بر طراحی و تولید «ماشین خودران اپل» به گوش میخورد که نوع انرژی مصرفی آن به طور قطع الکتریکی خواهد بود. ممکن است همین موضوع و دلایل دیگری باعث شوند کمپانی اپل در نهایت مسئله ی باتری را به جلو ببرد و پیشرفت آن را تسریع بخشد. پس می توانیم منتظر روزی باشیم که پاور بانک ها هم ماهیت کمرنگ تری پیدا کنند و دغدغه پیدا کردن منبع شارژ دیگر مثل امروز پر اهمیت نباشد.
