۵ راهکار کم‌خرج برای خلق ویدیو‌های سینمایی

خیلی از دوربین‌های DSLR و بدون‌آینه جدید، قادرند تا ویدئوهایی را با وضوح فوق‌العاده بالا و با رزولوشن 4K با فریم‌ریت‌های بالا به ثبت برسانند. ولی تصاویری که این دوربین‌ها به ثبت می‌رسانند، تفاوت زیادی را نسبت به ویدیوهای سینمایی دارد. در این مطلب با اشاره به ۵ نکته ساده ولی کارآمد، توضیح داده شده که چگونه می‌توان به یک ویدئوی نزدیک به مدیوم سینمایی بدون تجهیزات گران‌قیمت رسید.

ابعاد مناسب کادر

اولین مشخصه‌ای که یک کادر سینمایی را از یک تصویر معمولی متمایز می‌کند، نسبت ابعاد تصویر است. این نسبت معولا چیزی در حدود ۲.۳۵ به ۱ می‌باشد. این در حالی است که اغلب دوربین‌های رایج، تصاویری یا نسبت ۱۶ به ۹ ارائه می‌دهند. این ابعاد در تصاویر سینمایی به علت استفاده از لنز‌های سینمایی آنامورفیک است که تصویر را کمی فشرده می‌کند و از کناره‌ها کمی کشیده به نظر می‌رسد؛ بنابراین برای رسیدن به یک فریم‌بندی سینمایی، با استفاده از یک برنامه مناسب مثل ادوب پریمیر، Adobe Premier، باید ابعاد تصاویر ویدیویی 4K را به ۲۸۴۰×۱۶۳۴ و تصاویر HD را به ۱۹۲۰×۸۱۷ تغییر داد.

انتخاب فریم‌ریت مناسب

بسیاری از دوربین‌های DSLR از قابلیت فیلم‌برداری با فریم‌ریت‌های بالا تا ۱۲۰ فریم‌ بر ثانیه برخورداری هستند؛ اما فریم‌ریت استانداردی که در سینمای امروز، با آن تصاویر نمایش داده می‌شوند، معادل ۲۴ فریم‌برثانیه می‌باشد. این بدین معنا نیست که باید با این سرعت به فیلم‌برداری پرداخت، بلکه می‌توان در مرحله ادیت فریم‌ریت را تنظیمکرد. برای این کار در ادوب پریمیر، باید به قسمت Sequence Setting رفته و از قسمت Timebase سرعت را بر روی ۲۴ فریم برثانیه تنظیم نمود. به علاوه برای طبیعی به نظر رسید حرکت و Motion Blur طبیعی باید سرعت شاتر را بر رو عددی در حدود دو برابر فریم‌ریت تنظیم نمود. به عنوان مثال اگر با فریم‌ریت ۶۰ مشغول به فیلم‌برداری هستیم، سرعت شاتر باید در حدود ۱/۱۲۰ ثانیه باشد.

شبیه‌سازی گرین و نویز فیلم

وضوح و جزییات بالای تصاویر ضبط‌شده با دوربین‌های DSLR کاملاً با فضای فیلم‌های سینمایی در تقابل است. برای حل این مشکل باید در مرحله ادیت، به صورت مصنوعی نویز یا گرین‌های ریزی را به تصویر اضافه کرد. ساده‌ترین راه اضافه کردن گرین، استفاده از پلاگ-این FilmConvertor در برنامه پریمیر است. ولی می‌توان این نویز‌ها را با هر نرم‌افزار دیگری نیز به تصویر اضافه کرد و وضوح بسیار بالا و غیر سینمایی دوبین‌های دیجیتال را کمی کاهش داد.

ایجاد بوکه و Flare

بازتاب‌های درونی لنز باعث ایجاد Flare می‌شود. Flare و بوکه‌های بیضی شکل دو عنصری هستند که در بسیاری از فیلم‌های سینمایی به چشم می‌خورد. این دو پدیده اپتیکی که جی.‌جی آبراهامز، کارگردان معروف هالیوودی، استاد به کارگیری آن است، اگر به خوبی به کار گرفته شود، تصاویر را به فریم‌هایی بسیار جذاب و فوق‌العاده تبدیل می‌کند. اگر چه بازسازی بوکه‌های بیضی شکل در مرحله پس‌تولید، غیرممکن است، با این وجود می‌توان Flare های جذابی را با نرم‌افزار‌های مثل فتوشاپ را به تصویر اضافه کرد.

کی‌لایت‌ها را نگه دارید!

این تکنیک نه در مرحله ادیت بلکه در هنگام فیلم‌برداری باید به کار گرفته شود. وارد کردن منبع نور اصلی به داخل فریم فضای کاملاً جذابی را بازسازی می‌کند. برای رسیدن به چنین تصویری باید منبع نور که می‌تواند پنجره، نور مصنوعی و هر نوردیگری باشد، مقابل سوژه و در قسمت مخالف قرار گیرد. به ثبت رساندن تصاویر کی‌لایت، یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای رسیدن به نمایی سینمایی است.

اگرچه با به‌کارگیری تکنیک‌های فوق نمی‌توان به طور کامل و با کیفیتی مشابه، به تصاویر سینمایی‌ای که با لنز‌های آنامورفیک به ثبت می‌رسند، رسید، ولی می‌توان ویدئو‌هایی با افکت‌های مشابه و نزدیک به فیلم‌های سینمایی خلق کرد و از این تجربه لذت برد.