ژرژتو ژیژارو، طراح سوپرماشین، طراح نیکون

ژرژتو ژیژارو (Giorgetto Giugiaro) یک طراح صنعتی ایتالیایی (متولد 1938)، و صاحب جایزه‌ی «برترین طراح اتومبیل قرن بیستم» است. او به عنوان یک طراح اتومبیل با شرکت‌های خودروسازی متعددی از جمله آلفارومئو، بوگاتی، مازراتی، فراری، لامبورگینی، استون مارتین، بی ام دبلیو، آئودی همکاری کرده است. مقر اصلی فعالیت طراحی او استودیویی به نام Italdesign است.

اما بحث امروز ما جنبه‌های دیگر طراحی‌های ژیژاروست: او به جز طراحی اتومبیل، طرح‌هایی برای برخی کامپیوترهای شرکت اپل، استادیوم باشگاه یوونتوس، قاشق و چنگال، قطار مترو، و دوربین‌های نیکون ارائه کرده است. بحث امروز ما، طراحی‌هایی است که او و استودیوی Italdesign برای شرکت نیکون انجام داده است.

سابقه‌ی همکاری ژیژارو و نیکون به 1979 برمی‌گردد. در این سال نیکون مشغول ساخت Nikon EM بود و برای متمایزکردن طراحی این دوربین نسبت به رقبای خود یعنی پنتکس، کانن، مینولتا، و الیمپوس، از ژیژارو کمک گرفت، اما این مدل نبود که تمایز نیکون را تثبیت کرد. کم‌تر از یک سال بعد، در سال 1980 میلادی، ژیژارو سکان طراحی یک دوربین دیگر را به عهده گرفت: نیکون F3 – که تبدیل به یکی از مشهورترین دوربین‌های نیکون شد. خط قرمز/نارنجی‌ای که در کنار گریپ این دوربین توسط ژیژارو طراحی شد، شروع یک جریان پایدار در طراحی دوربین‌های نیکون بود.

همکاری ژیژارو و نیکون روی دوربین‌های سری F بسیار پایدار بوده است، به‌طوری‌که مدل‌های F4 و F5 و F6، یعنی سه مدل از حرفه‌ای‌ترین و مشهورترین دوربین‌های نیکون نیز به ترتیب در سال‌های 1988، 1996 و 2004 توسط ژیژارو طراحی شدند.

این پایان ماجرا نبوده؛ در طراحی دوربین‌های دیجیتال نیز، نیکون همکاری خود با ژیژارو را ادامه داده است. حاصل این همکاری‌ها دوربین‌هایی همچون D3 و D4 (و نمونه‌های دیگر آن‌ها) از سری‌های حرفه‌ای، مدل‌هایی مثل D800 و D810، و حتی برخی دوربین‌های رده پایین‌تر بوده است. خط قرمز/نارنجی اولیه از مدل F6 تبدیل به یک هلال کوچک‌تر شده، رنگ تیره‌تر از مایه‌ی قرمز پیدا کرد. این روند کماکان نیز ادامه دارد.