بررسی اولیه دوربین Canon EOS R1

0 346

سرانجام پس از مدت‌ها انتظار، دوربین EOS R1 از راه رسید. سال‌ها بود که شایعات و اشاره‌هایی در مورد کانن R1 وجود داشت تا این‌که به‌تازگی رسماً معرفی شد. حالا، بالاخره یک تست اولیه روی این دوربین در وب‌سایت PetaPixel انجام شده.
در این تست خیلی زود، کاملاً روشن شد که EOS R1 برای عکاسی ورزشی و خبری ساخته شده و آن دوربین پرچم‌دار همه‌کاره و انعطاف‌پذیری که انتظارش را داشتیم نیست. با این حال، کانن بدون شک R1 را با برخی تکنولوژی‌های نوآورانه مجهز کرده است.

کانن EOS R1: بدنه‌ای آشنا با تکنولوژی‌های جدید فراوان

بدنه EOS R1 یادآور فرمول طراحی مشهوری است که از زمان دوربین‌های پرچم‌دار قدیمی کانن، یا بهتر بگوییم از زمان Canon T90، همواره وجود داشته. R1 با داشتن حسی آشنا و نزدیک به EOS R3 اخیر، راحت در دست جای می‌گیرد و وزن آن حدود ۹۶۴ گرم است. R1 مانند تمام بدنه‌های حرفه‌ای کانن، مستحکم است و برای بقا در سخت‌ترین محیط‌ها ساخته شده.

دوربین Canon EOS R1 روی عکاسی ورزشی و ژورنالیستی متمرکز است.

در این دوربین شاهد بازگشت باتری LP-E19 و جوی‌استیک کنترلر هوشمند در پشت دوربین هستیم. این کنترلر هوشمند را می‌توان برای انجام یک وظیفه در نیم‌فشار و وظیفه دیگر در فشار کامل سفارشی‌سازی کرد. همچنین شاهد بازگشت حالت فوکوس خودکار Eye-Control کانن هستیم که چشم کاربر را ردیابی کرده و نقطه فوکوس را به طور خودکار حرکت می‌دهد. دوربین R1 دارای منظره‌یاب الکترونیکی بسیار بزرگ‌تری است تا هنگام استفاده از این سیستم به خواندن و ردیابی چشم کمک کرده و عملکرد آن را با وجود داشتن برخی باگ‌ها در حین کالیبراسیون، قابل اعتماد می‌کند.
در داخل بدنه، یک واحد تثبیت‌کننده تصویر درون بدنه (IBIS) به شدت موثر با حدود ۸ استاپ گنجانده شده که سیستمی پایدار را برای گرفتن عکس‌های با وضوح بالا در نور کم فراهم می‌کند.
در این دوربین یک منظره‌یاب الکترونیکی (EVF) کاملاً جدید با بزرگنمایی عالی ۰.۹ برابری به همراه یک صفحه‌نمایش با رزولوشن بالای ۹.۴ میلیون نقطه داریم. این منظره‌یاب الکترونیکی می‌تواند به سطوح بسیار بالای روشنایی برسد که تقریبا آزاردهنده (کانن از ارائه اندازه‌گیری نیت یا همان واحد اندازه‌گیری روشنایی خودداری کرده) اما کاملاً قابل تنظیم است. هر عکاسی مطمئناً عاشق شفافیت منظره‌یاب الکترونیکی و تجربه عکاسی بدون خاموشی تصویر هنگام استفاده از شاتر الکترونیکی می‌شود. هنگام فوکوس یا عکاسی هیچ افت رزولوشنی وجود ندارد که این عالی است، اما منظره‌یاب الکترونیکی همچنین کل فضای رنگی HDR را نمایش نمی‌دهد.
EOS R1 بدنه‌ای آشنا با کنترل‌های بسیار قابل‌تنظیم دارد. این دوربین بدون شک از نظر ارگونومی یک دوربین پرچم‌دار است.

تست‌های انجام‌شده محدود به محیط داخلی با نور کم بودند. این تست‌ها دوربین را در ایزوی بالا و اتوفوکوس در نور کم به چالش کشیدند.

قلب کانن EOS R1، سنسور جدید ۲۴.۲ مگاپیکسلی روی هم چیده شده با نور پشتی است که حتی از نیکون Z8 هم سرعت خوانش سریع‌تری دارد، هرچند که تعداد مگاپیکسل آن بسیار کمتر است. تست‌های اولیه نشان داد که سرعت خوانش در حدود ۱/۳۰۰ ثانیه است که بدون نیاز به گلوبال شاتر نتیجه عالی‌ای به شمار می‌رود. رولینگ شاتر ناچیز است و سنسور می‌تواند در برابر بیشتر مشکلات بندینگ (ایجاد خطوط افقی روی تصویر) نیز مقاومت کند. سنسور مطمئناً به اندازه کافی سریع است که نیازی به شاتر مکانیکی نباشد، اما R1 یک شاتر مکانیکی هم دارد که در صورت نیاز به کنترل مطلق برای کاهش مشکلات رولینگ شاتر و بندینگ قابل استفاده است.

کانن EOS R1: دوربینی ساخته‌شده برای سرعت

با شاتر مکانیکی، R1 می‌تواند تا ۱۲ فریم بر ثانیه (FPS) عکاسی کند؛ با این حال، با رفتن به حالت شاتر الکترونیکی، دوربین می‌تواند در صورت نیاز تا ۴۰ فریم بر ثانیه نیز عکس‌برداری کند. یک حالت عکاسی با بافر پِری‌بِرست (Pre-Burst) وجود دارد که بسیار عالی عمل می‌کند و با نگه‌داشتن یک بازه زمانی ۰.۵ ثانیه‌ای ثابت قبل از فشردن دکمه شاتر، اطمینان می‌دهد که لحظه حساس مد نظرتان را ثبت می‌کنید. به لطف درگاه‌های دوقلوی CFexpress Type B، دوربین می‌تواند برای مدت طولانی و بدون وقفه عکس‌های پیاپی بگیرد و آن‌ها به سرعت پاک کند تا بلافاصله برای گرفتن عکس‌های پیاپی بعدی آماده شود. کانن ادعا می‌کند که در حالت RAW+JPEG با یک کارت مناسب، R1 می‌تواند تا ۱۰۰۰ فریم عکس بگیرد قبل از این‌که سرعتش کم شود، که در اکثر سناریوها این یعنی عکاسی تقریباً نامحدود.

منظره‌یاب دیجیتال بزرگ، روشن و شارپ بود.

سیستم فوکوس خودکار هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و برای ارزیابی کامل زود است، اما حتی در حالت ناتمام، بسیار موثر واقع می‌شود. به نظر می‌رسد میزان موفقیت فوکوس بسیار بالا است و R1 حتی در شرایط نور کم، سوژه‌های متحرک را با دقت ردیابی می‌کند حتی زمانی که سوژه‌های دیگری بین سوژه اصلی و لنز در حال حرکت هستند. کانن منوی فوکوس خودکار خود را به شدت ساده کرده تا بدون دخالت مستقیم عکاس، هوشمندانه و به طور خودکار بهترین رویکرد را انتخاب کند. در عوض، لغزنده‌هایی برای تنظیم فوکوس خودکار ردیابی وجود دارد تا فعال‌ یا قفل‌ شوند. همچنین سه حالت جدید خاص برای ورزش‌ها وجود دارد که در حال حاضر شامل فوتبال، بسکتبال و والیبال می‌شود.

دوربین کانن R1 پر از امکانات سفارشی‌سازی است.

با وجود مشکلاتی که عده‌ای در راه‌اندازی فوکوس خودکار ردیابی چشم داشتند، این ویژگی برای بسیاری از عکاسان همچنان بسیار خوب کار می‌کند. درست مانند دوربین R3 نقطه فوکوس چشم را دنبال می‌کند و فوکوس روی سوژه‌ها به معنای واقعی قفل می‌شود. با کمی تمرین، این روش فوکوس کردن بسیار کارآمد و منحصربه‌فرد است و عاشق استفاده از آن می‌شوید. اگر این ویژگی کار نمی‌کند یا مطابق با سبک شما نیست، همچنان می‌توانید به راحتی با کنترلر هوشمند یا ابزارهای انتخاب نقطه سنتی، فوکوس را به دست آورید. کانن EOS R1 مانند تمام دوربین‌های رده‌بالا، مسیرهای زیادی برای موفقیت در اختیار عکاس قرار می‌دهد و دارای سیستم فوکوس خودکاری است که می‌توان آن را با نیازهای خاص شما تنظیم و شخصی‌سازی کرد.

حالت pre-burst اجازه می‌دهد که در لحظه درست عکس را ثبت کنیم.

کانن EOS R1: ترکیبی از یادگیری عمیق و بهینه‌سازی فیلمبرداری

کانن برای کمک به خبرنگاران یا عکاسان ورزشی، دو ابزار جدید مبتنی بر دوربین معرفی کرده. اولین ابزار، افزایش رزولوشن درون دوربین است که می‌تواند مگاپیکسل‌های یک فایل JPEG را تا چهار برابر افزایش دهد. باید توجه داشته باشید که این کار به هیچ وجه از تکنولوژی جابه‌جایی پیکسل استفاده نمی‌کند، بلکه صرفاً تعداد مگاپیکسل را بدون افزودن نویز یا نرمی تصویر بالا می‌برد. جزئیات با این افزایش مگاپیکسل حفظ می‌شوند و بسیار شبیه به تغییر اندازه تصویر در نرم‌افزارهایی مانند فتوشاپ است با این تفاوت که این کار را می‌توان مستقیماً روی فایل درون دوربین انجام داد. در عمل، این یک پیشرفت نسبتاً جزئی در کیفیت و راحتی کار است که در صرفه‌جویی اندکی از وقت عکاس موثر خواهد بود.

دوربین Canon EOS R1 به یک سنسور ۲۴ مگاپیکسلی مجهز است که یکی از سریع‌ترین سرعت‌های خوانش را در بین تمام سنسورها دارد.

به نظر می‌رسد که کاهش نویز با استفاده از یادگیری عمیق که می‌تواند درون دوربین روی فایل RAW اعمال شود و خروجی JPEG بدهد مفیدتر واقع می‌شود. این ابزاری نسبتاً کاربردی است که نویز را کاهش می‌دهد و در عین حال وضوح و جزئیات را افزایش می‌دهد. بهبود حاصل‌شده کاملاً قابل توجه است و برای هر موقعیتی که ویرایش به این شکل برای پروژه مجاز باشد و عکس‌های با نور کم و ایزو بالا ضروری باشند، مفید خواهد بود. نتایج، کاربر را به یاد برنامه‌های مشابهی مانند مجموعه محبوب Topaz می‌اندازد و می‌تواند با اجتناب از مرحله پس از پردازش برای ویرایش‌های سریع، در وقت عکاس صرفه‌جویی کند. با این حال، تصور می‌شود اکثر کاربران همچنان بخواهند از گردش کار سنتی دانلود تصاویر و ویرایش آن‌ها روی کامپیوتر استفاده کنند.

عکاسی پیاپی سرعت بالایی دارد و با مشکلی در شاتر رولینگ روبه‌رو نشدیم.

یک دوربین پرچم‌دار در زمینه فیلمبرداری به برخی قابلیت‌ها نیاز دارد. دوربین R1 با توجه به سرعت خوانش سریع، سنسور فوق‌العاده‌ای برای فیلمبرداری دارد و باید بتواند از پس حالت‌های ضبط حرفه‌ای بربیاید. R1 از ویدیوی اورسمپلد (oversampled) با کیفیت 4K تا ۶۰ فریم بر ثانیه پشتیبانی می‌کند که باید برای اکثر فیلمبردارانی که کارهای ورزشی و اکشن انجام می‌دهند رضایت‌بخش باشد. با این حال، اگرچه دوربین می‌تواند با سرعت ۱۲۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری 4K انجام دهد، ویدیو با زیرنمونه‌برداری گرفته می‌شود و کیفیت تا حدودی افت می‌کند. این سنسور همچنین قادر به ضبط 6K است، اما تنها در صورتی که از فرمت اختصاصی RAW کانن استفاده کنید. البته این فرمت مشکلی ندارد زیرا انعطاف‌پذیری عالی را برای فایل در مرحله پس از پردازش فراهم می‌کند، اما اگر به دنبال فرمت فشرده 6K با ویرایش آسان هستید، باید منتظر بمانید کانن قرار است چه کار کند.

با این‌که منوی اتوفوکوس ساده‌سازی شده‌است، اما همچنان با کلی گزینه سفارشی‌سازی روبه‌رو هستید.

آیا کانن R1 دوربین خوبی است؟

با توجه به این‌که دوربین تست شده نسخه پیش‌تولید بوده، برای ارزیابی نهایی این دوربین هنوز زود است. با این حال، می‌توانیم پتانسیل R1 را برای تبدیل شدن به یک دوربین فوق‌العاده قدرتمند برای کارهای ژورنالیستی ببینیم. شکی نیست که این دوربین فوکوس خودکار سریع، سرعت عکاسی بالا، بدنه مستحکم و کیفیت تصویری ایده‌آل برای کارهای ژورنالیستی و انتشار در وب را ارائه خواهد کرد.

فوکوس خودکار در حالت Eye Tracking عالی کار می‌کرد. در این حالت، یک بازیکن را انتخاب کردیم تا فوکوس آن بازیکن را دنبال کند و حتی در مواقعی که پیش‌زمینه شلوغ بود، به‌خوبی کار می‌کرد.

با این حال، هر بار که این دوربین را توصیف می‌کنیم، کلماتی مانند «ژورنالیستی» را به‌کار می‌بریم و اینجاست که R1 به عنوان یک دوربین پرچم‌دار دچار لغزش می‌شود. زمانی که R3 عرضه شد، کاملاً مشخص بود که به عنوان یک ابزار تخصصی برای عکاسی با مگاپیکسل پایین، یعنی به طور خاص برای کارهای ژورنالیستی در نظر گرفته شده. دوربین R3 سریع، مستحکم اما بسیار گران‌قیمت بود و تنها در بین سازمان‌های انتشاراتی که به چنین ابزار تخصصی نیاز داشتند، بازار پیدا کرد.
وقتی R1 را در دست بگیرید و مشخصات و دو موقعیت عکاسی‌ای که کانن برای تست آن برایمان در نظر گرفته بود را ببینید، حس می‌کنید این دوربین بیشتر شبیه یک R3 Mark II است تا یک پرچم‌دار مدرن که شایسته نام R1 باشد.

ویژگی کاهش نویز عملکرد سریع و خوبی دارد و برای مواقعی که عجله دارید و وقتی برای پست‌پروداکشن ندارید، مناسب است.
سوالات بی‌پاسخ زیادی در مورد این دوربین در رابطه با کیفیت تصویر و پتانسیل واقعی فوکوس خودکار وجود دارد که فقط با یک دوربین نهایی تولید انبوه قابل بررسی است، بنابراین باید قضاوت نهایی را تا زمانی که برای بررسی یک R1 نهایی به دستمان برسد، نگه داریم.
موضوع اصلی و نکته‌ای که درباره این دوربین جدید R1 کاملاً واضح بود این است که صرف نظر از این‌که چه تعداد بهینه‌سازی‌های قابل توجه در آن وجود دارد، این دوربین همان مشتری‌های R3 را هدف قرار می‌دهد. غیرقابل انکار است که R1 تکنولوژی‌های قدرتمندی در درون خود جای داده اما در مسیری قدم برمی‌دارد که کانن قبلاً آن را طی کرده. صادقانه بگوییم این مسیری است که تعداد نسبتاً کمی از عکاسان انتخاب می‌کنند.

نظرات

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.