انسان‌ها موجودات مقاوم و انطباق‌پذیری هستند و یکی از جاهایی که به‌خوبی می‌توان این موضوع را مشاهده کرد، روستای Oymyakon در روسیه است. این روستا را با عنوان سردترین منطقه‌ی مسکونی دائمی جهان می‌شناسند. دمای متوسط این روستا در طول زمستان نزدیک به ۵۰- درجه‌ی سانتی‌گراد است و رکورد سردترین منطقه‌ی مسکونی را با دمای ۷۱٫۲- درجه‌ی سانتی‌گراد در سال ۱۹۲۴ در اختیار دارد.
عکاس ماجراجو، Amos Chapple در سال ۲۰۱۶ به این روستا و نزدیک‌ترین شهر به نام Yakutsk رفت تا زندگی مردم این منطقه را در قالب عکس ثبت کند. او ۵ هفته را در این منطقه گذراند و به مستندسازی مناظر منطقه و زندگی مردم پرداخت.
او سفر خود را از Yakutsk، مرکز منطقه‌ی Sakha در شمال شرقی روسیه آغاز کرد. این شهر نیز با عنوان سردترین مرکز استان در جهان شناخته می‌شود.
این شهر حدود ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و دمای آن در طول زمستان به‌صورت متوسط حدود ۳۰- درجه‌ی سانتی‌گراد است.
Chapple در مصاحبه با Business Insider بیان کرد که مردم این شهر بسیار خوش‌برخورد و خوش‌لباس بودند.
او در یک مهمان‌خانه در شهر اقامت داشت و متوجه شد که وجود معادن الماس و تجارت این کالای ارزشمند به اقتصاد منطقه قوت بخشیده است.
Yakutsk دروازه‌ی ورود به Oymyakon است که بیشتر منابع آن را سردترین منطقه‌ی مسکونی جهان به شمار می‌آورند. سفر به این روستا از Yakutsk که نزدیک‌ترین شهر به آن است حدود ۲ روز طول می‌کشد. Chapple برای رفتن به این روستا مجبور شد سوار خودرویی شود و تا نصف مسیر را طی کند.
در میانه‌ی راه او برای دو روز مجبور به اقامت در یک مهمان‌خانه به نام “کافه کوبا” شد تا ماشین دیگری پیدا کند که او را به Oymyakon برساند.
او می‌گوید که تأثیر سرمای این روستا غیرقابل‌باور بود. او حس می‌کرد که سرما به‌صورت فیزیکی پاهای او را فشار می‌دهد و برخی اوقات بزاق او به شکل سوزن‌های کوچکی بر روی لبش یخ می‌زدند و آن را زخم می‌کردند.
Chapple همچنین در مورد سختی‌های استفاده از دوربین در چنین شرایطی گفته است. ابر تشکیل شده از تنفس در چنین سرمایی به‌قدری غلیظ است که به دود سیگار برگ شباهت دارد. بنابراین هر زمانی که او می‌خواست عکسی بگیرد مجبور بود نفس خود را برای چند ثانیه حبس کند. همچنین سرما بر روی عملکرد دوربین نیز تأثیر گذاشته بود. سیستم فوکوس به‌خوبی عمل نمی‌کرد و باتری نیز خیلی زود خالی می‌شد.
حتی دفن کردن پیکر مردگان نیز در این روستا با مشکل مواجه است، زیرا زمین به‌قدری سرد و سفت است که کندن آن تقریباً غیرممکن است. به همین دلیل پیش از هر خاک‌سپاری مردم روستا آتش بزرگی را برپا می‌کنند تا خاک را گرم کنند.
به دلیل سرمای شدید منطقه، امکان پرورش گیاهان و کشاورزی وجود ندارد و غذای اصلی مردم منطقه را ماهی یخ‌زده و سوپ گوشت تشکیل می‌دهد.
دمای این منطقه برای مدت کوتاهی در تابستان ممکن است حتی به ۳۵ درجه بالای صفر نیز برسد، ولی این مدت بسیار کوتاه است و خیلی سریع جای خود را به زمستان می‌دهد و به نظر می‌رسد که زمستان تا ابد ادامه دارد.
