چرا و چگونه باید از فلاش‌های رو دوربینی استفاده کنیم؟

1 3,633

شاید دیده باشید که عکاسان حرفه‌‌ای، به خصوص در محیط‌های خارج از استودیو از فلاش‌های رو دوربینی که با نام‌هایی مانند Speedlite نیز شناخته می‌شوند استفاده می‌کنند. در این مطلب قصد داریم مزایای استفاده از اینگونه فلاش‌ها را بررسی کنیم و به این موضوع بپردازیم که چرا حرفه‌ای‌ها از فلاش‌های رو دوربینی استفاده می‌کنند و از همه مهم‌تر اینکه چرا برای پیشرفت در عکاسی به استفاده کردن از اینگونه فلاش‌ها نیاز دارید.

عکاسی در واقع هنر کنترل و بازی با نور است. البته نور همیشه به میل عکاس عمل نمی‌کند و در شرایط مختلف ممکن است مجبور به استفاده از نورهای مصنوعی باشیم. یکی از مرسوم‌ترین روش‌های کنترل نور استفاده از فلاش است.

ابتدایی‌ترین کاربرد فلاش در روشن کردن فضایی تاریک است. این مورد حتی در مورد عکاسی با گوشی‌های موبایل نیز صدق می‌کند. اگر بخواهید در فضایی کم‌نور عکاسی کنید می‌توانید ایزو را زیاد کنید، سرعت شاتر را کم کرده و یا دیافراگم را بازتر کنید. ولی این روش‌ها محدودیت‌هایی دارند. به‌طور مثال زیاد کردن ایزو موجب زیادشدن میزان نویز در تصویر می‌شود، کم کردن سرعت شاتر می‌تواند موجب تار شدن سوژه گردد و برای بازکردن دیافراگم نیز محدودیت‌هایی پیش رو خواهید داشت. برای مثال ممکن است با باز کردن دیافراگم عمق میدان موردنظرتان را از دست بدهید.

ابتدایی‌ترین کاربرد فلاش در روشن کردن فضایی تاریک است، ولی عکاسان باتجربه از آن برای شکل‌دهی و هدایت نور استفاده می‌کنند.

ولی کاربران پیشرفته‌ و عکاسان حرفه‌ای از فلاش برای کنترل نور و ثبت عکس‌های زیباتر استفاده می‌کنند. حتی در محیط‌های پرنور نیز برای به دست آوردن تصویری دل‌چسب لازم است نور را در کنترل خود بگیرید و آن را بر اساس خواسته‌ی خود هدایت کنید.

به‌طور مثال به عکس زیر توجه کنید:

این عکس در روشنایی روز ثبت شده است. بنابراین ممکن است فرض شود که نیازی به فلاش نیست، ولی واقعیت چیز دیگری است. عکس سمت چپ بدون استفاده از فلاش و عکس سمت راست با استفاده از فلاش گرفته شده است. می‌توانید ببینید که سوژه‌ها به‌مراتب بهتر قابل‌دیدن هستند و نوردهی روی صورت‌هایشان نیز مناسب‌تر است. بعلاوه به پس‌زمینه دقت کنید. در عکس سمت چپ آسمان کاملاً سفید است و هیچ‌گونه جزئیاتی ندارد، ولی به لطف استفاده از فلاش در عکس سمت راست، عکاس توانسته از نوردهی کمتری استفاده کند تا جزئیات آسمان و ابرها نیز قابل دیدن باشند.

حالا با این مقدمه توضیح خواهیم داد که چرا فلاش داخلی دوربین یا Pop-up عملاً استفاده‌های بسیار محدودی دارد و اگر می‌خواهید عکاسی خود را یک پله جلوتر ببرید، یکی از قدم‌های اصلی استفاده از یک فلاش روی دوربین یا Speedlight است.

 

کنترل نور- روی دوربین

اولین مسئله در مورد فلاش‌های داخلی این است که تنها در یک جهت قابل‌استفاده هستند و نوری تند و ناملایم را از روبرو به سوژه می‌تابانند. این در حالی است که نور تند و از روبرو هیچ‌گاه ظاهر دل‌چسبی را به عکس نمی‌دهد. به‌عنوان‌مثال به عکس زیر نگاه کنید:

عکس سمت چپ با استفاده از فلاش Pop-Up و عکس سمت راستی با استفاده از فلاش روی دوربین ثبت شده است. ابتدا به سایه‌های پس‌زمینه توجه کنید، نور ناملایم فلاش داخلی سایه‌هایی تاریک و پرکنتراست را در پس‌زمینه ایجاد کرده است که چشمان بیننده را از سوژه‌ی اصلی منحرف می‌کنند. ولی در عکس سمت راست عملاً سایه‌ای در پس‌زمینه دیده نمی‌شود. از طرفی تغییرات سایه به های‌لایت‌ در عکس سمت راست به‌مراتب ملایم‌تر اتفاق می‌افتند. حالا به چهره‌ی کودک نگاه کنید، متوجه خواهید شد که در عکس سمت چپ چهره‌اش ظاهری دوبعدی و تخت پیدا کرده است، درحالی‌که در عکس سمت راست می‌توانید قسمت‌های مختلف چهره را با بُعدِ بیشتر مشاهده کنید.

فلاش‌ داخلی دوربین قادر است نور را تنها در جهت روبرو بتاباند، درحالی‌که فلاش‌های رو دوربینی دارای سَرِ قابل چرخش هستند و می‌توان نور آن‌ها را در جهات مختلفی هدایت کرد.

دلیل این موضوع این است که فلاش‌های رو دوربینی یا Speedlight دارای سَرِ قابل چرخش هستند. به‌این‌ترتیب می‌توانید نور را در جهت دیگری هدایت کنید و از انعکاس آن برای روشن کردن سوژه و محیط بهره بگیرید. در این مثال خاص، عکاس از دیوارها و سقف اتاق به‌عنوان یک منعکس‌کننده‌ی نور استفاده کرده است و سَرِ فلاش را به سمت عقب و بالا برگردانده تا نوری نرم و یکدست به دست آید.

 

کنترل نور – جدا از دوربین

بیشتر اوقات، عکاسان از نور مستقیم استفاده نمی‌کنند و نیاز دارند که منبع نور مصنوعی خود را جابجا کنند. از مزایای فلاش‌های روی دوربین یا Speedlight این‌ است که می‌توانید آن‌ها را از Hot-Shoe جدا کرده و به‌صورت بی‌سیم نیز کنترل کنید. به‌این‌ترتیب می‌توان نور را از جهت موردنیاز به سمت سوژه بتابانید. برای کنترل فلاش به‌صورت بی‌سیم معمولاً به یک فرستنده بر روی دوربین و گیرنده‌ی متصل به فلاش نیاز دارید. البته برخی از فلاش‌ها مانند Yongnuo YN685 یا بعضی مدل از فلاش‌های Nissin دارای گیرنده‌ی داخلی هستند و تنها باید از یک فرستنده بر روی دوربین استفاده کنید.

به‌عنوان مثالی برای استفاده از فلاش جدا از دوربین می‌توانید عکس زیر را مشاهده کنید:

در عکس سمت چپ از فلاش بر روی دوربین و به‌صورت مستقیم استفاده شده است و در عکس سمت راست فلاش با استفاده از رادیوتریگر و جدا از دوربین به سمت سوژه تابانده شده است. می‌توانید مشاهده کنید که در عکس سمت راست اعضای صورت به‌مراتب بُعدِ بیشتری دارند و می‌توان جزئیات بیشتری را در مو و لباس سوژه مشاهده کرد و نتیجه‌ی آن عکسی شاداب‌تر شده است.

 

امکان ارتقا برای آینده

بیشتر عکاسان، تقریباً هیچ‌گاه تنها با یک منبع نور کار نمی‌کنند. یکی از مزایای استفاده از فلاش‌های Speedlight این است که با ارتقای سطح عکاسی‌تان می‌توانید تعداد بیشتری از آن‌ها را خریداری کنید و به‌صورت بی‌سیم با یکدیگر هماهنگشان کنید. حتی خواهید توانست با استفاده از رادیوتریگر آن‌ها را با فلاش‌های استودیویی یا Monolight نیز هماهنگ کنید و تجهیزات عکاسی خود را گسترش دهید.

برای ثبت عکس بالا، عکاس از یک فلاش استودیویی برای نورپردازی پس‌زمینه استفاده کرده تا دانه‌های برف به‌وضوح قابل‌دیدن باشند و از یک فلاش Speedlight برای نورپردازی سوژه بهره گرفته است.

 

سرعت هم‌گام‌سازی بیشتر

فلاش‌های Pop-up تنها قادر هستند تا حداکثر سرعت شاتر 1/200 تا 1/250 عمل کنند. ولی فلاش‌های روی دوربین که از High Speed Sync پشتیبانی می‌کنند می‌توانند تا سرعت‌های شاتر به‌مراتب بیشتری نیز با دوربین همگام شوند. به همین دلیل اگر در فضای پرنور نیاز به استفاده از دیافراگم باز داشته باشید فلاش‌های Pop-up عملاً غیرقابل استفاده هستند. برای نمونه به عکس زیر توجه کنید:

عکاس برای تار کردن پس‌زمینه مجبور به استفاده از دیافراگمی باز بوده است، بنابراین با توجه به روشنایی هوا نیاز داشته تا از سرعت بالایی استفاده کند، به‌خصوص برای اینکه جزئیات و رنگ‌های پس‌زمینه نیز قابل‌دیدن باشند.

فلاش‌های Pop-Up قادر هستند حداکثر تا سرعت 1/200 تا  1/250 با شاتر همگام شوند، درحالیکه فلاش‌های رو دوربینی تا سرعت‌هایی به مراتب بیشتر نیز Sync می‌شوند.

بعلاوه برای عکاسی در سرعت‌های خیلی زیاد در محیط‌های تاریک نیز به یک فلاش Speedlight نیاز خواهید داشت؛ به‌طور مثال برای عکاسی از لحظه‌ی برخورد یک قطره به سطح مایع مانند عکس زیر:

این عکس‌‌ با استفاده از فلاش speedlight بر روی قدرت 1/64 گرفته شده است. در چنین عکس‌هایی از سرعت شاتر نمی‌توان برای فریز کردن حرکت استفاده کرد. بنابراین نوردهی دوربین بر روی حالتی تنظیم می‌شود که اگر از فلاش استفاده نکنید عکسی کاملاً تاریک به دست آید. معمولاً بهتر است از سرعت‌های شاتر کند مانند ½ یا کندتر استفاده شود. سپس با استفاده از سرعت زیاد فلاش می‌توانید قطره را در لحظه فریز کنید.

 

لوازم جانبی متنوع

فلاش‌های روی دوربین یا Speedlightها از انعطاف‌پذیرترین منابع نورپردازی به‌حساب می‌آیند. یکی از مزایای آن‌ها این است که می‌توانید انواع و اقسام لوازم جانبی را بر رویشان نصب کرده و ظاهر نورپردازی خود را آن‌گونه که دوست دارید تغییر دهید. به همین دلیل در بین تجهیزات عکاسان مختلف، از عکاسان طبیعت گرفته تا عکاسان مد، قطعاً این‌گونه فلاش‌ها را خواهید یافت.

اگر به فکر خرید فلاش روی دوربین با قیمت مناسب و هماهنگ با نیازهای خود هستید توصیه می‌کنیم مطلب راهنمای خرید فلاش‌ روی دوربین را هم مطالعه کنید.

نظرات

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.