گریزی به دنیای عکاسی با موبایل

بارها گفته‌ایم که دنیای عکاسی با موبایل در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته، اما کم‌تر پیش آمده که در این وبلاگ چیزی در مورد دوربین‌های تلفن‌های همراه نوشته باشیم. حالا بد نیست طلسم را بشکنیم و کمی در مورد دنیای عکاسی با تلفن‌های همراه هوشمند بنویسیم. سعی می‌کنیم کم‌تر حوصله‌ی شما را با گزارشی از تاریخچه‌ی این نوع عکاسی سر ببریم، و بیش‌تر در مورد جدیدترین محصولات صحبت کنیم.

اولین محصولاتی که در مورد آن‌ها صحبت می‌کنیم، دو ماژول جدید سونی هستند: DSC-QX10 و DSC-QX100. احتمالاً می‌دانید که مدل QX-100 در واقع چیزی مشابه RX-100 II (همان حسگر و همان لنز) است، که دوربینی شاهکار محسوب می‌شود. راستش را بخواهید، زیاد دوست ندارم در مورد این کالاها فنی صحبت کنم! ترجیح می‌دهم کمی از جذابیت‌های تبلیغاتی که برای این محصولات شد بگویم:

در خیلی از آگهی‌های تصویری این ماژول‌ها، این آقایی که عکس او در پایین آمده، ایفای نقش می‌کند. کمی به‌نظرم عجیب می‌رسد: آدمی خوش‌لباس، با ظاهری Nerd، و عینکی که خوب به صورتش می‌آید. خوب، این تیپ مرا یاد هیچ Nerdی که در دنیای واقعی دیده باشم نمی‌اندازد. بیش‌تر یاد بعضی کاراکترها در بعضی فیلم‌ها می‌افتم! – به‌هرحال بگذریم.

یکی از عکس‌های دیگری که توجه مرا جلب کرد (اما راستش موقع نوشتن این پست آن‌را پیدا نکردم)، عکسی بود که در آن یک آقای خوش‌قیافه، روی یک چهارپایه وسط یک بازار شلوغ رفته، یکی از همین محصولات را با یک دستش به یک سو گرفته، و در دست دیگرش یکی از این تلفن‌های همراه جدید بزرگ سونی را نگه داشته و بدان می‌نگرد – مجسمه‌ای از خدایان باستانی در وسط بازار شهری مدیترانه‌ای!

خوب، این محصولات جدید تا حدی مضحک به‌نظر می‌رسند – تبلیغات آن‌ها شاید کمی هم مضحک‌تر. اما منظور من از این حرف‌ها چیست؟ فکر می‌کنم عکاسی با تلفن‌های همراه هوشمند هم برای خود یک Fashion Trend یا جریان جدید مُد شده است. ساعت‌های هوشمند جدید سامسونگ و سونی هم عناصری در این جریان هستند.

قصد من این نیست که مثلاً بگویم گوپرو یک کالای مشابه، اما با قابلیت‌های جدی‌تر است، پس کالای بهتری است. اصلاً این‌طور نیست. گوپرو ظاهر جذابی ندارد. اگر یک گوپرو را هنگام پیاده‌روی در بازار به خود وصل کنید، ظاهرتان از این تبلیغات سونی هم مضحک‌تر می‌شود 🙂 پس این‌کار را نمی‌کنید.

به‌نظرم یک نکته‌ی ظریف دیگر هم وجود دارد. گوپرو «کاراکتر»‌خود را پیدا کرده و کسانی که با این کاراکتر ارتباط برقرار کرده‌اند، از این محصولات برای کارهای خاصی (عموماً عکاسی و فیلم‌برداری ورزشی) استفاده می‌کنند. یک مثال دیگر برخی مدل‌های سری X فوجی‌فیلم است. دوربینی مثل X100، یکی از پرکاراکترترین دوربین‌های چند سال اخیر محسوب می‌شود و خیلی‌ها عاشق ظاهر آن هستند. چرا؟ چون ظاهر آن برای خود یک Fashion Statement است، یعنی به‌همه می‌گویید که «ببینید، دوربین من خوش‌قیافه است، خودم هم همین‌طور! لباس‌هایم هم برازنده‌ام هستند!»

این‌ها، در کنار قابلیت‌های جدیدی که در چند سال اخیر برای عکاسی خلاق به‌وجود آمده‌اند، جذابیت محسوب می‌شوند و اگر یک شرکت بخواهد حرفی برای گفتن داشته باشد، باید در کنار قابلیت‌های فنی، به ویژگی‌های ظاهری خاص هم توجه کند. خوب، سونی در تبلیغات این دو محصول جدید خود، سعی بسیاری در این کار کرده، اما به‌نظر من در طراحی ظاهر محصول خود، به‌هیچ وجه موفق نیست. خودتان قضاوت کنید:

واقعاً سؤال اصلی من این است که وقتی با این وسیله کار نداریم، آن‌را کجا بگذاریم؟ حالت استوانه‌ای این ابزار باعث می‌شود که به‌راحتی از دست بیفتد، و جنس پلاستیکی بدنه‌ی آن هم مقاومت صددرصدی را در مقابل ضربه، قویاً تضمین می‌کند. وزن نسبتاً سنگین آن هم همین‌طور.

حالا شما به من بگویید: 500 دلار خرج این ابزار می‌کنید یا نه؟

پی‌نوشت: بد نیست ابزارهای حرفه‌ای‌تر عکاسی هم کمی زیباتر شوند، نه؟ احتمالاً پاسخ‌تان یک «نه» جدی است 🙂

منتظر بخش‌های بعدی این سری مطالب باشید