بی‌خانمان‌های عکاس یا عکاس‌های بی‌خانمان؟!

1 1,364

09

Café Art یک موسسه انگلیسی هستش که کارهای جالبی می‌کنه. بیشتر تمرکزشون روی درگیر کردن و مشارکت دادن بی‌خانمان‌ها با مقوله عکس و هنر عکاسیه. این موسسه سال 2012 تاسیس شده و از اون موقع تا حالا بیشتر از 20 نمایشگاه در کافه‌های شهر لندن برگزار کرده که عکس‌های گرفته شده توسط بی‌خانمان‌های انگلیس رو به نمایش و فروش میذاره. چند هزار پوندی که از فروش این عکس‌ها بدست میاد، خرج خود بی‌خانمان‌ها میشه.

ماه گذشته یعنی جولای، Cafe Art صد دوربین فوجی رو به 100 بی‌خانمان داد و براشون یه کارگاه آموزشی عکاسی هم برگزار کرد. بعد از پایان این کارگاه‌، از بی‌خانمان‌ها خواستن با دوربینی که بهشون داده شده عکس‌هایی با مضمون “شهر من، لندن” بگیرن و بعد دوربین‌ها و عکس‌ها رو به موسسه برگردونن.

در کمال تعجب 80 نفر از این 100 نفر دوربین‌ها رو برگردوندن و بیش از 2500 عکس هم گرفته بودن. از بین این تعداد، 20 عکس توسط فستیوال عکس‌های لندن، نماینده‌های فوجی‌فیلم و برخی موسسات مرتبط با امور بی‌خانمان‌ها به عنوان بهترین عکس‌ها انتخاب شد.

Café Art از این 20 عکس، 12 عکس رو منتشر کرده که براتون آماده کردیم و دیدنش خالی از لطف نیست. شاید باورتون نشه که این عکس‌ها رو یه بی‌خانمان گرفته باشه که بیشتر عمرش رو تو خیابون سر کرده و شاید اصلا دوربین دست نگرفته باشه. بد نیست بدونین که هر 12 عکس‌، بیشتر از 2400 رای به‌عنوان عکس برگزیده این ماه رو بدست آوردن.

زیر هر عکس یه کلمه نوشته شده که احتمالا خود بی‌خانمان‌‌ها برای عکسشون انتخاب کردن. کنارشم اسم عکاسش درج شده.

تمام چیزی که دارم – David Tovey
تمام چیزی که دارم – David Tovey
جشنواره رنگ‌ها – Goska Calik
جشنواره رنگ‌ها – Goska Calik
گذشته و حالا – Loanna Zagkana
گذشته و حالا – Loanna Zagkana
تونل طبیعت – Ellen Rostant
تونل طبیعت – Ellen Rostant
هنرمند – Michael Crosswaite
هنرمند – Michael Crosswaite
نشیمنگاه – Desmond Henry
نشیمنگاه – Desmond Henry
TOWER BRIDGE – Cecie
TOWER BRIDGE – Cecie
تلفن‌ها – XO
تلفن‌ها – XO
چکمه – Ellen Rostant
چکمه – Ellen Rostant
سایه‌ی من – Goska Calik
سایه‌ی من – Goska Calik
غروب با غازها – Maceik Walorski
غروب با غازها – Maceik Walorski
پرنده تنها - Zin
پرنده تنها – Zin

 

 

1 نظر
  1. سروش نفیسی می‌گوید

    وقتی کارهایی اینچنین را با کارهایی که در مملکت ما برای بی خانمان ها انجام میشه ( البته اگر کاری انجام بشه ) و آماری که ۸۰ درصد از دوربین ها بازگردانده شده توسط این بی خانمان ها و عکس های بسیار جالب مثل اون چکمه میتواند نمونه ای باشد از هنری که در ذات افراد وجود دارد و این هنر در ذات هر کس فقیر یا غنی تفاوتی ندارد. کاش میتوانستیم در ایران نیز چنین پروژه هایی را داشته باشیم. سپاس از شما

نظرات

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.