در عکاسی ورزشی فرصت دوباره مفهومی ندارد. این گفته‌ی آقای سایمون بروتی عکاس مشهور ورزشی است که برای مجله‌ی Sports Illustrated عکاسی می‌کند. آقای بروتی به شهر مانیل در کشور فیلیپین سفر‌کرده بود تا به کانن در معرفی DSLR حرفه‌ای جدیدش، EOS 1D-X Mark II، کمک کند و همچنین در مراسم Victor’s Mark کانن برای عکاسان حرفه‌ای و در دانشگاه دِلا سیل (De La Salle) برای دانشجویان سخنرانی کند. با هشتگ #PixelRio2016 همراه ما باشید.
این مرد انگلیسی که حالا در آمریکا زندگی می‌کند مدعی است که از زمان شروع عکاسی‌اش در دهه‌ی 1980 بجز دوربین‌های کانن از هیچ دوربین دیگری استفاده نکرده است. او می‌گوید که برای او کار با دوربین‌های کانن آسان است و نیازهایش را به عنوان یک عکاس اکشن و ورزشی برآورده می‌کند. وفاداری او به برند کانن سبب شد که این شرکت از او برای ملحق شدن به برنامه‌ی Canon Explorers of Light (جویندگان نور کانن) در سال 2009 دعوت کند.
مفهوم برنامه‌ی جویندگان نور٬ کانن را شاخه‌ی این شرکت در آمریکا (Canon USA) در اواسط دهه‌ی 90 میلادی به عنوان برنامه‌ای آموزشی و الهام‌بخش برای عکاسان مطرح کرد. در این برنامه، جویندگانی مثل بروتی علایق عکاسی و اطلاعات فنی خود را با حاضران گردهمایی در میان می‌گذارند.
بر خلاف هم‌نسلی‌هایش، بروتی کمی دیرتر از بقیه‌ی عکاسان ورزشی از سیستم آنالوگ (فیلم) به دیجیتال کوچ کرد. او می گوید: « المپیک زمستانی سال 2002 در سالت لِیک بود. من داشتم از مسابقه‌ی طولانی اسکیت زنان عکاسی می‌کردم و محل خوبی هم برای عکاسی داشتم. همه‌ی عکاسان دیگر که در اطراف من بودند (عکاسان AP و رویترز) همگی با دوربین‌های دیجیتال عکس می‌گرفتند و آن مسابقه فکر می‌کنم در کل پنج یا شش دقیقه طول کشید. در آنجا متوجه شدم که من تنها فرد از آن جمع هستم که برای تعویض فیلم و چرخاندن فیلم درون دوربین در کارم وقفه‌ای می‌اندازم، در حالی که بقیه بدون وقفه در حال عکاسی بودند. در آنجا فهمیدم که ممکن است در این فاصله کلی عکس خوب را از دست بدهم.»
اگرچه دوربین‌های دیجیتال مزایای بسیاری دارند، اما بدون محدودیت هم نیستند. بروتی در المپیک 2008 پکن نتوانست لحظه‌ی پیروزی مایکل فِلپس (شناگر آمریکایی و رکورددار بیشترین مدال در تاریخ المپیک) را با دوربین دیجیتال خود ثبت کند. او می‌گوید که در آن لحظه بافر دوربینش پر‌شده و نتوانسته عکس دیگری بگیرد و آن لحظه‌ی مهم را از دست داد.
دوربین EOS 1D-X Mark II کانن پرچمدار این شرکت در رده‌ی DSLRهای حرفه‌ای است و مدت‌ها مشتاقان این برند انتظار آمدنش بعد از EOS 1D-X را می‌کشیدند. این دوربین جدید توانایی عکاسی پیاپی 14 فریم در ثانیه با فرمت خام و یا JPG و با رزولوشن کامل را دارا است. همچنین در این دوربین، امکان عکاسی پیاپی تا 16 فریم در ثانیه در نمای زنده (Live View) با کمک دو پردازنده‌ی جدید Digic 6+ فراهم شده‌است.
آقای بروتی یکی از اولین عکاسانی بود که 1D-X Mark II را تست می‌کرد و از این دوربین جدید بسیار خوشش آمد. او گفت که «همه چیز درباره‌ی این دوربین بسیار خوب است، اما مهمترین چیز قابل اطمینان بودن آن است. من دوست دارم همه‌چیز ساده باشد. من عکاسی و ورزش را دوست دارم و فکر می‌کنم ترکیب این دو چیز خوبی است.»
بروتی معتقد است که عکاسی ورزشی یکی از سخت‌ترین گونه‌های عکاسی است نه فقط به خاطر اینکه صحنه‌های ورزشی غیر قابل تکرار هستند بلکه به خاطر اینکه دانستن اینکه صحنه‌های جالب در کجای زمین ورزش اتفاق می‌افتند هم اصلاً کار ساده‌ای نیست.
لنز های بلند و کوتاه و کنترل‌های از راه دور (Remote Controls) تنها برخی از امکاناتی هستند که به یک عکاس ورزشی کمک می‌کنند تا عکس‌های خوبی بگیرد؛ اما بروتی معتقد است که اینها کافی نیستند و واقعیت کمی پیچیده‌تر است. او معتقد است زمانی که به یک ورزشگاه وارد می‌شوید مطمئن نیستید که صحنه‌های جذاب در کجا رخ خواهد داد. بنابراین، مجبورید پیش‌بینی کنید و یا تصور کنید که بهترین صحنه‌های اکشن مسابقه در کجا اتفاق خواهد افتاد. او بر این باور است که هرچقدر هم که با آمادگی کامل در ورزشگاه حاضر‌شوید، همیشه عنصر شانس در کار شما دخیل خواهد بود. او در طول دوران کاری‌اش به این نتیجه رسیده که اگر عکاسی آمادگی لازم را داشته باشد و بخت هم با او یار باشد، می‌تواند از ظرفیّت‌هایش بهترین بهره را ببرد.
این عکاس باسابقه که تجربه چندین المپیک زمستانی و تابستانی و جام جهانی فوتبال را در کارنامه خود دارد معتقد است که یک عکس خوب حتی در حیاط خانه هم می تواند ثبت شود. او می‌گوید: «من از ذهنم کمک می‌گیرم. باید یادتان باشد که دوربین تنها وسیله‌ی ثبت نگاه منحصربه فرد شما است.» او اصول کاری‌اش را در یک جمله بیان می‌دارد:«آمادگی خوب از عملکرد ضعیف و ناامیدکننده جلوگیری می‌کند.» و آن را راز گرفتن عکس‌های خوب می‌داند.
دوربین EOS 1D-X Mark II کانن مجهز به حسگر نورسنجی پیشرفته‌ی رنگی 360,000 پیکسلی RGB+IR است و پردازنده‌ی قدرتمندی دارد که به عملکرد سیستم فوکوس خودکار این دوربین هم در هنگام عکاسی و هم فیلمبرداری کمک می‌کند. در این دوربین، رزولوشن بالای سیستم نورسنجی و حساسیت آن به نور مادون قرمز (IR) با الگوریتم تشخیص بهینه‌شده‌ای ترکیب شده است. این حسگر نورسنجی جدید قابلیت تشخیص رنگ و شکل سیستم هوشمند تحلیل سوژه (Intelligent Subject Analysis) کانن را بهبود می‌بخشد که نتیجه‌اش افزایش توانایی این دوربین در تشخیص سوژه برای فوکوس خودکار سریع‌تر و دقیق‌تر و همچنین نورسنجی و جبران نوری بهتر است. همچنین، اطلاعات بیشتری که این حسگر نورسنجی در مورد نوردهی و سوژه می‌تواند به دوربین بدهد به سیستم فوکوس دنبال‌کننده‌ی (Intelligent Tracking and Recognition) دوربین 1D-X Mark II کمک می‌کند تا بر روی سوژه‌ی متحرّک با دقت بالاتری فوکوس را قفل‌کند.
گونه‌ی عکاسی اکشن و ورزشی نیازمند دوربینی مقاوم و قابل اطمینان است. حسگر فول فریم 20.2 مگاپیکسلی CMOS، بدنه‌ی مقاوم، سیستم فوکوس بهبود‌یافته‌ی 61 نقطه‌ای، نمایشگر لمسی برای تعیین مستقیم نقطه‌ی فوکوس در عکس و توانایی ضبط فیلم‌هایی با رزولوشن 4K و با 60 فریم در ثانیه ویژگی‌هایی است که اعتماد بروتی را به این دوربین جلب می‌کند.
آقای بروتی از بدو شروع عکاسی وارد گونه‌ی عکاسی ورزشی شده، اما از ورزشکارانی چون مایکل فلپس و لوئیز همیلتون (راننده‌ی فرمول 1) عکس‌های پرتره هم گرفته است.
عکس های او در Sports Illustrated، The Players Tribute و FIFA منتشر شده و یکی از عکس‌هایش از طرف London Observer به عنوان یکی از بهترین عکس‌های ورزشی سال 2003 انتخاب شده است.
