مقایسه ی سونی A7r II و کانن 5DS/R

چند سالی است که جنگ مگا پیکسل در بین سازندگان دوربین‌های دیجیتال دوباره بالاگرفته و مخصوصاً در دوربین‌های فول‌فریم وارد مرزهای جدیدی شده است. بعد از نیکون D810 که رزولوشن بی‌سابقه‌ی 36 مگا پیکسل را دارا بود، سونی و بعدازآن کانن، دوربین‌های با رزولوشن بالای خود را عرضه کردند. ابتدا سونی با ارائه‌ی دوربین بدون آینه‌ی خود، A7r با رزولوشن 36 مگاپیکسل، به‌عنوان دومین فول‌فریم با چنین رزولوشن بالایی دست پیدا کرد. کانن بعد از 5D Mark III و 6D، که نسخه‌ی ضعیف شده‌ی 5D III است، چند سالی بود که در بازار فول‌فریم ها هیچ دوربین هیجان‌انگیز جدیدی عرضه نکرده بود و کم‌کم داشت از رقابت با سونی و نیکون بازمی‌ماند. اما بازگشت کانن به رقابت باشکوه بود و با دو دوربین 5DS و 5DSR توانست رکورددار رزولوشن در دوربین‌های فول‌فریم شود! چند ماه پیش، سونی A7r II را با رزولوشن 42 مگاپیکسل ارائه کرد که هرچند نسبت به A7r قبلی در رزولوشن تصویر پیشرفت محسوسی دارد اما همچنان کمتر از 50 مگاپیکسل 5DS و 5DSR است. ارائه‌ی چنین دوربین‌هایی مجهز به سنسورهای تصویر با رزولوشن بسیار بالا که تابه‌حال تنها در دنیای قطع متوسط‌ها باید به دنبالشان می‌گشتیم بازار جدیدی را به وجود آورده است که قصد آن جذب کسانی است که تا به امروز مجبور بودند برای رسیدن به چنین رزولوشن‌هایی با هزینه‌ی بسیار بیشتر دوربین‌های قطع متوسط بخرند.

در این مطلب، به مقایسه‌ی غول‌های مگاپیکسلی حال حاضر بازار فول‌فریم‌ها، یعنی Sony A7r II و Canon EOS 5DS/R می‌پردازم. این دوربین‌ها ازلحاظ قیمت، تقریباً در یک محدوده‌ی قیمتی قرار می‌گیرند اما دوربین 5DSR از دو دوربین دیگر کمی گران‌تر است. همان‌طور که در مقایسه‌ی 5D III و 5DS/R اشاره‌شده بود، تنها تفاوت بین 5DS و 5DSR، خنثی شدن اثر فیلتر اپتیکال low pass (که معادل حذف آن است) در دوربین 5DSR است و به‌جز این مورد، تمامی مشخصات این دو دوربین کاملاً یکسان است. بنابراین با ذکر این تفاوت و برای سهولت کار، در این مقایسه این دو دوربین را یکی در نظر گرفته‌ام و آن‌ها را با عنوان 5DS/R آورده‌ام.
برای شروع، تمام مشخصات مهم این دو دوربین را در جدول زیر کنار هم آورده‌ام. در ادامه به بررسی و مقایسه‌ی این دو دوربین ازلحاظ کیفیت و امکانات عکاسی و فیلم‌برداری، سیستم فوکوس خودکار و دیگر تفاوت‌های آن‌ها می‌پردازم.

[styled_table]

[/styled_table]

همان‌طور که در جدول بالا مشاهده می‌کنید، سنسور تصویر دوربین کانن 8 مگاپیکسل رزولوشن بالاتری نسبت به سنسور دوربین سونی دارد. بنابراین 5DS/R می‌تواند کمی جزییات بیشتری را ثبت کند. اما این جزییات بیشتر تنها در ISO های پایین نمایان می‌شود و با بالا رفتن سرعت ISO، قدرت سنسور تصویر فوق‌العاده سونی بیشتر خودش را نشان می‌دهد. سنسور تصویر A7r II در سایت معتبر تست دوربین و لنز، Dxomark.com، رتبه‌ی اول بهترین سنسور تصویر در میان صدها دوربین تست شده توسط این سایت را کسب کرده است. به‌جز عملکرد بهتر در ISO های بالا، دوربین سونی درزمینه‌ی محدوده‌ی دینامیک بیشتر هم از دوربین کانن پیش است. اختلاف این دو دوربین در این زمینه چیزی حدود 2 استاپ است. محدوده‌ی دینامیک بیشتر به همراه نویز کمتر دوربین A7r II باعث می‌شود تا فایل‌های raw به‌دست‌آمده از این دوربین برای انجام پردازش‌های post processing ایده آل باشند. با به‌روزرسانی firmware که سونی چندی پیش برای این دوربین و برخی دیگر از دوربین‌های سری A7 ارائه کرد، فایل‌های raw این دوربین حالا بدون فشرده‌سازی و 14 بیتی است. این بدین معنی است اطلاعات فراوانی در سایه‌روشن‌ها وجود دارد که می‌توان بدون نگرانی از افزایش نویز آن‌ها را بازیابی کرد. اما همین عمل در دوربین کانن به علت محدوده‌ی دینامیک پایین‌تر با افزایش نویز در سایه‌ها همراه خواهد بود. در اینجا باید تأکید کنم که محدوده‌ی دینامیک بیشتر در عکاسی منظره و تا حدی در عکاسی رویدادها (مانند عروسی) اهمیت پیدا می‌کند و در عکاسی در استودیو که امکان کنترل نور وجود دارد این برتری دوربین سونی آن‌چنان تأثیرگذار نیست.

یکی از مواردی که مقبولیت A7r اصلی راکمی تحت‌الشعاع قرار داده بود مشکل لرزش سنسور تصویر آن براثر حرکت پرده‌های شاتر بود که باعث می‌شد عکس‌ها در سرعت‌های پایین شاتر کمی تار شوند. در A7r II، سونی علاوه بر به‌کارگیری شاتر جدیدی که طبق ادعای این شرکت 50 درصد لرزش کمتری ایجاد می‌کند، این مشکل را با اضافه کردن امکان شاتر پرده‌ی اول الکترونیکی تا حد زیادی حل کرده است. همچنین، اضافه شدن سیستم تثبیت تصویر داخل بدنه، به ثبت عکس‌های شارپ‌تر در سرعت‌های پایین‌تر شاتر کمک شایانی می‌کند. اما دوربین کانن در این زمینه بیشتر مستعد تاری تصویر به خاطر لرزش ایجادشده توسط شاتر است. هرچند که با استفاده از لنزهای IS کانن می‌توان از عملکرد تثبیت تصویر داخل لنز استفاده کرد اما در تست‌های انجام‌شده مشخص شد که 5DS/R خیلی مناسب عکاسی روی دست نیست و بهترین عملکردش را در حالتی که روی سه‌پایه قرار گیرد خواهد داشت.
یکی از معدود ضعف‌های a7r II در مقابل 5DS/R وجود تنها یک اسلات کارت حافظه است. شاید برای کاربری‌های شخصی این امر خیلی مهم نباشد؛ اما برای عکاسان مجالس و رویدادها وجود دو اسلات کارت حافظه بسیار مهم است؛ چراکه معمولاً از یکی از آن‌ها برای پشتیبان گیری از عکس‌ها استفاده می‌کنند تا در صورت خراب شدن یک حافظه، تمامی عکس‌ها از بین نرود.
بر روی هر دو دوربین، دکمه‌ها و پیچ‌های تنظیم کافی برای انجام تنظیمات موردنیاز تعبیه‌شده است؛ اما پیچ‌های تنظیم دوربین سونی ارتفاع کمتری از سطح بدنه دارند و این امر کار چرخاندن آن‌ها راکمی سخت می‌کند. همچنین، ازلحاظ قرارگیری دکمه‌ها، دوربین کانن چیدمان آشنای DSLR هایش را حفظ کرده است (چیدمان دکمه‌ها و پیچ‌های تنظیم این دوربین بسیار شبیه 5D III است) و این مسئله، کار با این دوربین را برای کسانی که قبلاً از دوربین‌های کانن استفاده کرده‌اند آسان‌تر می‌کند. بااین‌حال، سونی هم برای بسیاری از دکمه‌ها و پیچ‌های تنظیمش امکان شخصی‌سازی و انتخاب بین چندین عملکرد مختلف را قرار داده است.

کیفیت فیلم و امکانات فیلم‌برداری بروز رسانی
به‌جز سنسور تصویر باکیفیت 42 مگاپیکسلی A7r II که برای عکاسی آن را به یک دوربین فوق‌العاده تبدیل می‌کند، این دوربین ازلحاظ امکانات و کیفیت فیلم‌برداری هم یکی از بهترین‌ها است. یکی از امکانات دوربین A7r II که سونی در تبلیغاتش برای این دوربین خیلی آن را برجسته می‌کرد، امکان فیلم‌برداری باکیفیت 4K به‌صورت داخلی و بدون نیاز به ضبط کننده اکسترنال است. این اولین دوربین فول‌فریمی است که این امکان را ارائه می‌دهد (این امکان در A7s II که بعد از a7r II معرفی‌شده هم وجود دارد). دوربین سونی قادر است تا با سرعت حداکثر 30 فریم در ثانیه و با رزولوشن 3840×2160 به فیلم‌برداری بپردازد. فیلم‌برداری 4K در این دوربین در دو حالت full frame و حالت Super 35 امکان‌پذیر است. در حالت super 35 که درواقع همان کراپ سایز APS-C است کمی از زاویه‌ی دید کاسته می‌شود اما تست‌های انجام‌شده نشان داد که عملکرد دوربین در ISO های بالا در این حالت بسیار بهتر از حالت full frame است. همچنین در این حالت، مشکل moire کمتری هم در فیلم‌های گرفته‌شده به وجود می‌آید. بنابراین هرچند که قابلیت ضبط فیلم باکیفیت 4K در حالت فول‌فریم وجود دارد اما برای استفاده از حداکثر کیفیت تصاویر باید از حالت کراپ super 35 استفاده کنید. کیفیت فیلم‌های گرفته‌شده با این دوربین بسیار بالا است و حرفی را برای گفتن نمی‌گذارد. یک ایراد از دوربین‌های پیشین سونی این بود که رنگ‌ها را به شکلی طبیعی بازتولید نمی‌کنند؛ اما در A7r II این مشکل حل‌شده و رنگ‌ها در فیلم‌های گرفته‌شده با این دوربین بسیار طبیعی هستند. پروفایل S-Log 2 هم در این دوربین گنجانده‌شده تا بتوان بیشترین دامنه‌ی دینامیک را در فیلم‌هایی که در محیط باز و زیر تابش نور خورشیدگرفته می‌شوند به دست آورد. عملکرد دوربین در حالت فیلم‌برداری در ISO های بالا هم بسیار خوب است. تا ISO 6400 میزان نویز در فیلم‌های گرفته‌شده بسیار کم و کاملاً قابل‌قبول است و حتی فیلم‌هایی که در ISO 12,800 هم گرفته‌شده‌اند میزان نویز بیش‌ازحدی ندارند؛ اما در ISO های بالاتر، کیفیت فیلم‌های گرفته‌شده کاملاً تحت‌الشعاع نویز بالای تصویر قرار می‌گیرد.

وجود جک 3.5 میلی‌متری میکروفون و هدفون در این دوربین امکان استفاده از میکروفون خارجی و مانیتورینگ صدا را فراهم ساخته است. همچنین با استفاده از درگاه micro HDMI این دوربین می‌توان خروجی غیر فشرده 4.2.2 8 bit را به ضبط کننده اکسترنال فرستاد. البته درگاه micro HDMI خیلی کوچک است و این مورد احتمال جدا شدن کابل متصل به دوربین را زیاد می‌کند. اگر سونی می‌توانست از درگاه mini HDMI که بزرگ‌تر است استفاده کند، اتصال به ضبط کننده اکسترنال با اطمینان خیلی بیشتری انجام می‌شد.
یکی دیگر از امکاناتی که سونی در تبلیغاتش بر روی آن تأکید داشت، سیستم تثبیت‌کننده تصویر 5 محوره‌ی داخل بدنه (steady shot) است که هم در حالت عکاسی و هم فیلم‌برداری قابل‌استفاده است. در تست‌های انجام‌شده در هنگام فیلم‌برداری، این سیستم بسیار خوب عمل کرده و لرزش‌های خفیف دست را کاملاً خنثی می‌کند. اما باید در نظر داشته باشید که این سیستم برای لرزش‌های بزرگ نظیر آنچه به هنگام راه رفتن و فیلم گرفتن پدید می‌آید ساخته نشده و برای به دست آوردن تصاویر بدون لرزش در چنان مواردی باید از گیمبال های الکتریکی استفاده کنید. داخل بدنه بودن این سیستم تثبیت‌کننده تصویر بدین معنا است که با هر لنزی (حتی لنزهای کانن که با استفاده از آداپتور مانت به A7r II متصل شده‌اند) می‌توان از این سیستم بهره برد و این‌یک امتیاز فوق‌العاده برای این دوربین است.
برخلاف A7r II، دوربین کانن درزمینه‌ی فیلم‌برداری هیچ امکان جدیدی ندارد. کانن همچنان از ارائه‌ی امکان ضبط فیلم باکیفیت 4K در DSLR هایش امتناع می‌کند. کیفیت فیلم‌برداری full HD دوربین کانن هم هرچند خوب است اما به‌هیچ‌وجه عملکرد دوربین A7r II در ISO های بالا را ندارد. درواقع درزمینه‌ی فیلم‌برداری با دوربین‌های DSLR، بهترین گزینه‌ی کانن همچنان 5D Mark III است و کسی 5DS/R را به خاطر امکانات فیلم‌برداری‌اش انتخاب نمی‌کند.

سیستم فوکوس خودکار
دوربین a7r در سیستم فوکوس خودکار خود تنها از امکان تشخیص کنتراست استفاده می‌کرد که بسیار کند بود. اما سونی با جهشی بزرگ در دوربین a7r II از سنسور هیبریدی با 399 نقطه‌ی فوکوس تشخیص فاز استفاده کرده که تقریباً تمام فریم را در برمی‌گیرند. این بدین معناست که در تئوری، این دوربین نباید هیچ مشکلی بابت فوکوس خودکار سریع و دقیق داشته باشد؛ اما در عمل این‌گونه نیست. هرچند که با لنزهای مانت E سونی، فوکوس خودکار این دوربین عملکرد خوب و قابل قبولی دارد اما در بعضی مواقع مخصوصاً در نور کم فوکوس خودکار A7r II دچار کندی می‌شود و در کل همیشه عملکرد یکسانی ندارد. در مقابل، 5DS/R از همان سیستم فوکوس خودکار عالی دوربین 5D Mark III استفاده می‌کند که هنوز هم بعد از سه سال از عرضه‌اش یکی از بهترین‌ها در فوکوس خودکار است. این مقایسه نشان می‌دهد که تعداد نقاط فوکوس خودکار نمی‌تواند تنها عامل تعیین‌کننده‌ی سرعت و دقت باشد! سیستم فوکوس خودکار 5DS/R در شرایط نوری ضعیف عملکرد بسیار خوبی دارد و در ضمن 41 نقطه از 61 نقطه‌ی فوکوس خودکار این دوربین از نوع cross-type هستند که دقت و سرعت بسیار بالایی دارند.

یکی از عوامل محدودکننده‌ی دوربین‌های جدید سونی، نبود تنوع بالایی از لنزهای مانت E است. سونی این مسئله را به‌خوبی درک کرده و برای حل این مشکل سیستم فوکوس خودکارش را طوری طراحی کرده که با استفاده از آداپتورهای مانت لنز (بهترین آن‌ها برای تبدیل مانت E سونی به EF کانن، آداپتور Metabones است) بتوان از لنزهای دیگر شرکت‌ها و مشخصاً لنزهای EF کانن استفاده کرد. در تست‌های انجام‌شده، معلوم شد که آداپتور Metabones به‌خوبی امکان فوکوس خودکار با لنزهای EF کانن را میسر می‌کند. هرچند که سرعت فوکوس خودکار در مقایسه با لنزهای مانت E سونی کاهش می‌یابد؛ اما به‌اندازه‌ای خوب است که برای کارهای استودیویی و غیرورزشی مورداستفاده قرار گیرد.
یکی از برتری‌های دوربین‌های بدون آینه نسبت به بسیاری از DSLR ها این است که می‌توانند با استفاده از اطلاعاتی که پیوسته از سنسور تصویر دریافت می‌کنند، انواع و اقسام روش‌های فوکوس خودکار نظیر تشخیص چهره را امکان‌پذیر سازند. دوربین A7r II هم از این قاعده مستثنا نیست. این دوربین می‌تواند علاوه بر فوکوس خودکار از طریق تشخیص چهره، با استفاده از قابلیت تشخیص چشم، فوکوس خودکار را هم در حالت single shot و هم در حالت continuous انجام دهد. فوکوس خودکار از طریق تشخیص چشم A7r II فوق‌العاده دقیق است و برای گرفتن عکس‌های پرتره با عمق میدان کم یک امکان بی‌نظیر محسوب می‌شود. همچنین می‌توان در حالت فیلم‌برداری هم از این امکان برای تعقیب سوژه استفاده کرد.

تفاوت‌های دیگر
یکی از ایرادات مهمی که به دوربین A7r II وارد است، باتری ضعیف آن است. هرچند که انصافاً قرار دادن دریایی از امکانات ریزودرشت در یک بدنه‌ی نسبتاً کوچک به‌خودی‌خود تحسین‌برانگیز است و کم شدن جا برای باتری را تا حد زیادی منطقی به نظر می‌رسد؛ اما این ازنظر بعضی از عکاسان حرفه‌ای گناهی نابخشودنی است! شارژ این باتری آن‌قدر زود خالی می‌شود که سونی در جعبه‌ی A7r II یک عدد باتری و شارژر اضافی هم قرار داده است. در این دوربین، برای اینکه عمر باتری معادل DSLR هایی مانند نیکون D750 را به دست آورید نیاز به 5 باتری دارید! در این زمینه، دوربین کانن 5DS/R عملکرد بهتری دارد؛ هرچند که عمر باتری دوربین کانن هم (در مقایسه با دیگر DSLR ها) کاملاً متوسط است اما با یک‌بار شارژ باتری می‌توان تا 700 عکس با آن گرفت که حداقل از عمر باتری دوربین سونی بیشتر است.
وجود wifi داخلی برای هر دوربینی یک امتیاز مثبت تلقی می‌شود. با استفاده از wifi داخلی A7r II می‌توان هم به انتقال فیلم‌ها و عکس‌های گرفته‌شده به تلفن همراه یا تبلت پرداخت و هم با نصب اپلیکیشن سونی از طریق تلفن همراه یا تبلت عکاسی کرد.

نتیجه‌گیری
بدون شک این دو دوربین رقیبان یکدیگرند اما آیا خریداران یکسانی را هم جذب خود می‌کنند؟ احتمالاً این‌طور نیست! دوربین A7r II یکی از معدود دوربین‌های ارائه‌شده در سال‌های اخیر است که این‌قدر موردتوجه قرارگرفته است. چند ویژگی منحصربه‌فرد این دوربین (نظیر فیلم‌برداری داخلی 4K و سیستم تثبیت‌کننده تصویر 5 محوره) آن را به یک دوربین خواستنی از طرف عکاسان و فیلم‌برداران تشنه‌ی امکانات جدید تبدیل کرده است. اما از طرفی، چند عامل دیگر هم باعث شده که بعضی عکاسان حرفه‌ای در انتخاب این دوربین دچار شک و تردید شوند. باتری ضعیف، نبود اسلات کارت حافظه‌ی دوم، ساختار منوی پیچیده و حتی غیرمنطقی، دکمه‌ها و پیچ‌های کنترل ظریف که انجام تنظیمات سریع را مختل می‌کنند و بالاخره مشکلات نرم‌افزاری گاه و بی گاه که باعث هنگ کردن دوربین می‌شود کافی است تا عکاسان رویدادها و مجالس (عروسی) را به فکر یک DSLR قابل‌اعتمادتر بیندازد. بااین‌حال، این دوربین برای عکاسان منظره و کلاً کسانی که به‌سرعت بالایی در عکاسی نیاز ندارند، می‌تواند یک دوربین ایده آل باشد. کیفیت فوق‌العاده‌ی تصاویر ثبت‌شده با این دوربین هر عکاسی را ذوق‌زده می‌کند. در آن‌طرف، دوربین 5DS/R کانن به‌عنوان یک DSLR از یک کمپانی خوش‌نام در ساخت دوربین‌های قابل‌اعتماد و حرفه‌ای پسند می‌تواند نظر عکاسان حرفه‌ای را بیشتر جلب کند. وجود سیستم فوکوس خودکار عالی، تنوع وسیعی از لنزهای باکیفیت کانن، دو اسلات کارت حافظه و تنظیماتی که به‌سرعت و سهولت از طریق پیچ‌ها و دکمه‌های تعبیه‌شده روی دوربین قابل‌تغییر است این دوربین را به آنچه حرفه‌ای‌ها به دنبالش هستند نزدیک‌تر می‌کند. بااین‌حال، در مورد دوربین کانن هم چند عامل محدودکننده وجود دارد. اول این‌که این دوربین برای عکاسی روی دست خیلی مناسب نیست چراکه احتمال تاری تصاویر به خاطر لرزش دست در سرعت‌های پایین شاتر بسیار زیاد است. همچنین عملکرد متوسط این دوربین در ISO های بالا آن را برای عکاسی در محیط‌هایی با نور کم نامناسب می‌سازد. درواقع، بهترین عملکرد 5DS/R را باید در ISO های پایین و در حالتی که دوربین روی سه‌پایه قرار دارد از آن انتظار داشت.
با همه‌ی این تفاسیر، اگر امکانات بی‌نظیر دوربین سونی و رزولوشن بی‌رقیب دوربین کانن شمارا در پذیرش محدودیت‌های این دو دوربین قانع نمی‌کند، همچنان انتخاب سومی دارید. نیکون D810 در حال حاضر ازلحاظ کیفیت و رزولوشن تصویر (36 مگا پیکسل)، امکانات و قابل‌اعتماد بودن نزدیک‌ترین دوربین به آنچه بسیاری از حرفه‌ای‌ها به دنبالش‌اند است!